ငါ့ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဟာ
ျဗန္းခနဲ ကြဲထြက္
ေသြးအစက္စက္ စီးလိမ့္လာတယ္
ငါ အံႀကိတ္ၿပီး
လက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္မိတယ္
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္
ရဲေဘာ္ဟာ
ဒီေနရာမွာ က်ဆံုးသြားခဲ့တယ္။
ကတၱရာလမ္းကိုခြာ
ရာဇဝင္႐ုပ္ေရးအရ
သုေတသနလုပ္ရင္
ရဲေဘာ္ရဲ႕
နီျမန္းတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ေတြ႔ရမယ္။
ဘယ္သူေတြ ျငင္းႏိုင္မလဲ
စီးဝင္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲ႕ေသြးေတြအေၾကာင္း။
သင္းတို႔တေတြက
ရဲေဘာ္ရဲ႕ဂုဏ္အထူးထူးကို
ေဖာ္က်ဴးဖို႔ ျငင္းဆန္ၾကတယ္။
ဘယ္သူေတြရွိဦးမလဲ
ရဲေဘာ္မုန္းခဲ့တဲ့သူေတြေပါ့
သင္းတို႔အမုန္းကို
ရဲေဘာ္က စိမ္းကားတဲ့ အျပံဳးနဲ႔
ျပံဳးမွာပဲ ယံုတယ္။
စပါတာကပ္(စ္)ရဲ႕ဂုဏ္ေရာင္
ကုန္းေဘာင္သူပုန္
ဂဠန္ဆရာစံ
ငုယင္ဗန္ထ႐ြိဳင္း
အတိုင္းမသိေသာ ေခ်ေဂြဗားရား ... စေသာ
အာဇာနည္ေထာင္ေသာင္းတို႔ႏွင့္အတူ
ရဲေဘာ္ဟာ နီရဲဝင္းလက္ခဲ့တယ္။
ျပည္သူခ်စ္တဲ့
အာဇာနည္အႏွစ္ဟာ
ႏုပ်ဳိစိမ္းလန္းေနမွာပဲ
မုခ်ယံုတယ္။
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ရဲေဘာ္
ဒီေနရာမွာ တို႔ဟာ
စာရြက္ေတြ အတူတူေဝခဲ့ဖူးတယ္။
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ရဲေဘာ္
ဒို႔ဟာ ဒီေနရာမွာ
ရဲေဘာ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ဖူးတယ္။
ရဲေဘာ္ရဲ႕အခန္းဆက္တိုက္ပြဲ
ရဲေဘာ္ရဲ႕ တရားတဲ့ တိုက္ပြဲေတြအေၾကာင္း
ဒီေနရာကိုလာၿပီး
ရဲေဘာ္ရဲ႕ စီးခဲ့တဲ့ နီရဲတဲ့
ေသြးစက္ေတြေပၚမွာ
ငါ့ရဲ႕ ျဖဴေရာ္ေနတဲ့ မ်က္ရည္နဲ႔
သူရသတၱိမဲ့တဲ့ ႐ိႈက္သံနဲ႔
ဂုဏ္အခန္းခန္းကို
ညစ္ႏြမ္းေအာင္ ငါမလုပ္ဘူး။
ကဗ်ာတပုဒ္
ဟုတ္တယ္ ငါ့ရဲ႕ကဗ်ာတပုဒ္
ရဲေဘာ္ရဲ႕ဂုဏ္ပုဒ္ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔
ႀကိဳးစားတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္။
လက္ခံပါ ရဲေဘာ္
ေအာ္ဟစ္ၿပီး ငါပန္ၾကားတယ္။
ျပန္ျငင္းပါရေစ
ဒီကဗ်ာဟာ ငါ့ရဲ႕ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး။
ဖတ္ၾကည့္စမ္းေလ
စီးဆင္းခဲ့တဲ့ ေသြးစက္ေတြရယ္
ဘယ္သူ႔ေသြးလဲ
ရဲေဘာ္ရဲ႕ ပူေႏြးတဲ့ ေသြး
မခန္းေျခာက္ေသးတဲ့ ေသြးေတြ
အို ... ... ရဲေဘာ္ရဲ႕ေသြးအစက္စက္နဲ႔
ရဲရဲလက္လက္
သီယွက္ထားတဲ့
ရဲေဘာ္ရဲ႕ကဗ်ာပါလား။ ။
ေမာင္ေလးေအာင္
No comments:
Post a Comment