ဒါေပမယ့္ တကယ့္အေျခအေနက ၾကည့္ေသာသူျမင္၏ လို႔ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္အစိုးရက မ်က္ႏွာလႊဲေနပါတယ္ (သူတို႔ႏွင့္မဆိုင္ေလဟန္)။ မၾကည့္လို႔ မျမင္ဘူးေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေဝးက ေရွာင္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ရဲ႕မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ မျမင္ေတာ့ မသိရပါ။ သူတို႔ ေျပာတဲ့အထဲမွာေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြ တခြန္းမွ မပါပါ၊ တခ်ဳိ႕က ျမင္လည္းျမင္ ေခါင္းထဲမွာလည္း လက္ခနဲ အၾကံေပၚလာပါတယ္။ ထမင္းထုတ္ေပး၊ ေရသန္႔ဘူးေပး ပေရာဂ်က္ အျမတ္ထုတ္ကြက္လို႔ တန္းျမင္တယ္။ အားလံုးနဲ႔မတူ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြကို ဗမာျပည္ရဲ႕ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္အျဖစ္ ၾကည့္ျမင္ၾကပါတယ္။ အားတက္ၾကပါတယ္။ အားေပးၾကပါတယ္။
မွန္ပါတယ္။ ဒီတိုက္ပြဲေတြ အဆက္မျပတ္ ေပၚေပါက္ေနတာ အခ်ဳိ႕ေသာ မ်က္ေစ့တိမ္ကြယ္ေနသူေတြအတြက္ေတာ့ အေရးစိုက္စရာမလိုတဲ့ အေသးအမႊားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမင္တတ္သူေတြအတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို အေမွာင္ထဲမွာ ေပၚထြက္လာတဲ့ အားတက္စရာ အလင္းေရာင္ေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္္။ ဒီလို အားတက္ၾကတယ္ဆိုရာမွာ ဒို႔အမ်ဳိးသားေတြကို လိမ္ညာလို႔ မရဘူး၊ ေျခာက္လွန္႔လို႔ မရဘူး၊ ငါတို႔ မ်က္ေစ့ မလည္ဘူးဆိုတဲ့ အသံမ်ားကိုပါ ၾကားေနရသကဲ့သို႔ ရွိပါတယ္။
တကယ္က်ေတာ့ အခု ဗမာျပည္ တနံတလ်ားမွာ ေတြ႔ျမင္ေနရတာဟာ ဗမာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းတခုလို႔ မွတ္သားသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီေန႔အခါ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးမွာ လမ္းမေပၚတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခတ္ကုန္ၿပီလို႔ ဆိုခ်င္သူ၊ ငါတို႔မွ ဦးမေဆာင္ရင္ လူထုလႈပ္ရွားမႈ မေပၚႏိုင္ဘူးလို႔ အထင္ရွိေနသူ၊ လူထုႀကီးဟာ ေၾကာက္ေနတယ္လို႔ ထင္ေန၊ ေျပာေနသူေတြကို လံုးဝ မွားေၾကာင္း ဒီတိုက္ပြဲေတြက ေထာက္ျပလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ လူထုရဲ႕ တကယ့္လက္ေတြ႔ အေနအထားကို ဆုပ္ကိုင္မိပါမွ လုပ္ငန္းစဥ္၊ လမ္းစဥ္ေတြခ်မွတ္တာ မွန္ကန္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဗိုလ္သိန္းစိန္အစိုးရ ဖန္တီးထားတဲ့ ‘အေျပာင္းအလဲ’ ေအာက္မွာ ပထမဆံုးေပၚေပါက္တဲ့ လူထုေတြရဲ႕ စိန္ေခၚမႈျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သံဃာ့အေရးအခင္းေပၚလာေတာ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားေရာ မီဒီယာသမားမ်ားပါ အံ့အားသင့္ျခင္းမက သင့္သြားၾကရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္ မစဥ္းစားမိေၾကာင္းလည္း ဝန္ခံၾကရပါတယ္။ အခုလည္း ‘အေျပာင္းအလဲ’ ျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္မွာ ၁၈ ရာစုႏွစ္က လစာအေရအတြက္မ်ဳိးကေန မေျပာင္းလဲတဲ့အတြက္ ဆႏၵျပပြဲေတြ ဆက္တိုက္ေပၚလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မထားေၾကာင္း ဝန္ခံရမယ္ထင္ပါတယ္။ တျခားမေျပာနဲ႔ ဗိုလ္သိန္းစိန္အစိုးရေတာင္မွ ဒါေလာက္ ဇြဲနဲ႔မာန္နဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္ခဲ့လို႔ ဘယ္လို အေရးယူလုပ္ကိုင္ရမွန္း မသိဘဲဲျဖစ္ေနၿပီး အက်ပ္ေတြ႔ေနတယ္ မဟုတ္ပါလား။ ဒီလို အေနအထားေတြမွာ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ လက္သံုးစကား “ဗကပ လက္ခ်က္” ဆိုတာမ်ဳိးေတာင္ အခု မေျပာႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီေန႔အခ်ိန္အခါမွာ ဒီ ‘အေျပာင္းအလဲ’ ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး တိုး၍ ခ်မ္းသာၾကဦးမွာဟာ နဝတ-နအဖ လက္ထက္မွာ ေကာင္းစားခ်မ္းသာေနခဲ့သူေတြသာ ျဖစ္တယ္၊ တိုး၍ ဆင္းရဲဦးမွာဟာလည္း နဝတ-နအဖ လက္ထက္မွာ တေလွ်ာက္လံုး ဆင္းရဲမြဲေတေနခဲ့သူေတြသာျဖစ္တယ္ဆိုတာ သံသယျဖစ္စရာ မလုိပါဘူး။ ဒါကို ‘အေျပာင္းအလဲ’ လို႔ သမုတ္ေနၾကတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေျပာင္းလဲတာက အဲဒီ တိုး၍ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလး တလံုးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္မၾကာခင္မွာဆိုရင္ အေနာက္ႏိုင္ငံက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ လွိမ့္ဝင္လာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းေတြရွိေနပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီလို ဝင္လာၿပီဆိုရင္ ဗမာျပည္သားေတြထဲက ဘယ္သူေတြသာ အက်ဳိးအျမတ္ရွွိမယ္ဆိုတာ အထူးေျပာေနစရာ မလိုပါဘူး။ အေနာက္တိုင္းက လုပ္ငန္းရွွင္ေတြနဲ႔ အလုပ္သမားေတြအၾကား ျပႆနာေပၚရင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ စစ္အစိုးရက ဘယ္သူ႔ဘက္ ပါမယ္ဆိုတာ ေဗဒင္ ေမးစရာမလိုဘူးထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆႏၵျပပြဲ ဇာတ္လမ္းဟာ ေငြေရာင္ပိတ္ကားႀကီးေပၚမွာ ဆက္လက္႐ႈစားပါလို႔ ေျပာရမလိုျဖစ္ပါတယ္။
မ်က္ေမွာက္ ဗမာျပည္ရဲ႕ အဓိက ပဋိပကၡဟာ ဒီ ဆႏၵျပလူထုနဲ႔ တေျပးတည္း ခံစားေနရတဲ့ ျပည္သူလူထုႀကီးက တဖက္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္ အစိုးရက တဖက္၊ ဒီႏွစ္ဖက္အၾကားက ပဋိပကၡျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အခု ဒီအေရးအခင္းေတြက အတည္ျပဳ ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ စစ္အစိုးရက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ဝါဒျဖန္႔ေနတဲ့ လႊတ္ေတာ္ထဲက ပဋိပကၡဆိုတာေတြဟာ အဓိက ပဋိပကၡ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အစိုးရဟာ အဲဒီလႊတ္ေတာ္ထဲက အတိုက္အခံျပဳမႈကို ေသနတ္နဲ႔ ပစ္လူစုခြဲခဲ့တဲ့ ရခိုင္စစ္ေတြက ဆႏၵျပမႈေလာက္ မစိုးရြံ႔တာလည္း ေသခ်ာပါတယ္။
အခုအထိေတာ့ ဒီ သပိတ္ေတြကို ဦးသိန္းစိန္ စစ္အစိုးရက ဘယ္လို သေဘာထားတယ္ဆိုတာ တခြန္းမွ တရားဝင္ ေျပာၾကားျခင္း မရွိေသးပါဘူး။ ႏွာေစးဟန္ေဆာင္ေနျခင္းဟာ ဒီေန႔ သူတို႔ရဲ႕ နည္းဗ်ဴဟာျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ဒီ လႈပ္ရွားမႈေတြထဲ ဝင္မပါဖို႔ သတိေပးတာ၊ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ဆႏၵျပသူေတြကို ႐ိုက္တာ - ဖမ္းတာ တို႔ကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ တကယ့္ ေပၚလစီ သေဘာထားျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ဖြတ္ၿမီးနဲ႔ ဖြတ္ကို ခ်ည္ထားသလုိ ဗိုလ္သိန္းစိန္ စစ္အစိုးရကို သူ႔ဝါဒျဖန္႔ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပန္တုပ္ေႏွာင္ထားႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒင္းတို႔တေတြ ငါး႐ိုးမ်က္လက္တို ျဖစ္ေနတာ အမွန္ပါပဲ။
ဦးသိန္းစိန္ စစ္အစိုးရက ဘယ္လိုပဲ အေၾကာင္းျပျပ ဒီေန႔ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ စားသံုးသူ ျပည္သူေတြ နစ္နာဆံုး႐ံႈးတာေတြ အားလံုးဟာ နဝတ - နအဖ အပါ ဒီေန႔ ဗိုလ္သိန္းစိန္တို႔အထိ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ရဲ႕ တာဝန္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသာမက စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးနယ္ပယ္ေတြမွာပါ သူတို႔ ထိပ္သီးေတြနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ အၿမီးစား ေခါင္းစား မုိက္ေဖာ္ဆုိးဖက္ေတြခ်ည္း အေခါင္ အၫြန္႔ စားရေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့စနစ္ေၾကာင့္ ဒီေန႔ ဒီျပႆနာေတြ ေပၚေနတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို ဗိုလ္သိန္းစိန္အစိုးရ တျဖည္းျဖည္း ပြင့္သထက္ ပြင့္က်လာေနခ်ိန္မွာ သူတို႔ဟာ ျပည္သူလူထုအၾကားမွာ လူမ်ဳိးေရး ပဋိပကၡေတြ၊ အဓိက႐ုဏ္းေတြ ဖန္တီးေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကုိယ္လြတ္႐ုန္းထြက္သြားမယ့္ အႏၱရာယ္ကို သတိျပဳရပါမယ္။ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ဗိုလ္ေနဝင္း အပါ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ဟာ ဒီလို ညစ္တီးညစ္ပတ္လုပ္ၾကတဲ့ အစဥ္အလာ အထင္အရွား ရွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တဖက္ကျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုစတင္ အရွိန္ယူေနခ်ိန္မွာ စစ္အစိုးရက ေတာင္ႀကီးလို ၿမိဳ႕ေတြမွာ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းေတြ ဖန္တီးလိုက္ေတာ့ ႐ႈပ္ေထြးမႈဟာ မဆိုစေလာက္ ခဏေလးသာျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ အေရးအခင္းႀကီး အရွိွန္ရ ႀကီးထြားခဲ့ပါတယ္။ ဗမာျပည္သားေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအသိကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယံုပါတယ္။ ။
No comments:
Post a Comment