ျပတ္ေတာက္မသြားႏိုင္တဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြက
ဒီသီခ်င္းကို
သမီးကေလးဆိုဖို႔ ေရးခိုင္းတယ္ ...။
သမီး ငယ္ငယ္
ညအိပ္ယာဝင္တိုင္း
ေျပာေျပာခိုင္းခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေတြထဲ
တိုင္းျပည္ ႏိုင္ငံေတာ္ေတြဆိုတာ
သူရဲေကာင္းေတြရဲ႕ စြန္႔လႊတ္မႈေတြနဲ႔
တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတယ္ ...
ညစဥ္ ... ညတိုင္း
ပံုျပင္ကေလးေတြဟာ
သမီးအိပ္ေပ်ာ္သြားမွ
သူတို႔လည္း အိပ္ခြင့္ရခဲ့တယ္ေလ ...။
ငယ္ငယ္ကတည္းက
ပံုျပင္ကေလးေတြဆိုရင္
စြန္႔စားခန္းေတြပါမွ
သမီးက နားေထာင္ခ်င္ပါသတဲ့
တကယ္ေတာ့
စြန္႔စားခန္းေတြရဲ႕ ဇာတ္လိုက္တိုင္းဟာ
သူရဲေကာင္းေတြေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး
အဲဒီ အသိကို
ခု ... အရြယ္မ်ဳိးမွာ
သမီးရဲ႕ ဘဝက
သမီးကို
သင္ၾကားေပးၿပီး ျဖစ္ေနမယ္ ...။
ကိုယ့္ကုိယ္ကိုယ္
ယံုၾကည္မႈ မခိုင္မာဘဲနဲ႔ေတာ့
သူရဲေကာင္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ သမီးရယ္
ယံုၾကည္မႈဆိုတာကလည္း
တပါးသူအေပၚ အႏိုင္က်င့္ဖို႔ မဟုတ္သလို
ဆိုခဲတဲ့ ကတိေတြအေပၚမွာ
တည္ၾကည္ခိုင္ျမဲဖို႔လည္း
လိုတာေပါ့
လက္ေတြ႔ဘဝကေန
ထြက္ေျပးလို႔လည္း မရဘူးေလ ...။
စိတ္ညစ္သြားသလား ... သမီး
ေနာက္တခု က်န္ေနေသးတယ္
သမီး သိပါတယ္
သမီးကိုယ္တိုင္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့
ငိုေႂကြးျခင္းေပါ့ သမီးရယ္ ...။
ဘဝမွာ
ငိုတယ္ဆိုတာ မဆန္းဘူး
မငိုရတဲ့ လူဆိုတာလည္း
ကမၻာေလာကမွာ မရွိႏိုင္ပါဘူး
လူ႔တန္ဖိုးေတြကို သတ္မွတ္တဲ့အခါ
ခမ္းနားတဲ့ ငိုေႂကြးမႈေတြမရွိဘဲ
မွတ္ေက်ာက္မတင္ႏိုင္ဘူးတဲ့ သမီးရယ္ ...။
သမီးငိုတဲ့အခါ
ဘယ္လိုမ်က္ရည္မ်ဳိးနဲ႔ ငိုမွာလဲ သမီး
ေနာက္ၿပီး
ဘယ္လို အေၾကာင္းအခ်က္ေတြကို အေျခခံၿပီး
သမီးကေလး ငိုမလဲ ...
ဒါကလည္း
သမီးကိုယ္တိုင္ ေျဖရမယ့္
သမီးဘဝရဲ႕ ပစ္မလြဲ ေမးခြန္းေတြ ျဖစ္တယ္ ...။
မဂၤလာ ႏွစ္သစ္ပါ သမီး
ျပတ္ေတာက္မသြားႏိုင္တဲ့
ေမတၱာေႏွာင္ႀကိဳးေတြနဲ႔
အလြမ္းေတြကုိ အခိုင္အမာ အိမ္ဖြဲ႔ၿပီး
ႏွစ္သစ္ဦးမွာ သမီးကေလး ဆိုဖို႔
ဒီသီခ်င္းကို ေရးခဲ့တယ္ ... ။ ။
ကမာပုလဲ
၃၁၊ ၁၂၊ ၂၀၁၁။
No comments:
Post a Comment