"ေနာက္ဆုံးေတာ့ အခမ္းအနားမွဴးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က မူလ အစည္းအေဝးအစီအစဥ္မွာမပါတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို ကိုမိုးသီးက တင္ေနတာျဖစ္လို႔ ဆုံးျဖတ္စရာ မလိုပါဘူး၊ ေနာက္အစည္းအေဝးတစ္ခု၊ ေဒၚစုပါ ပါဝင္တဲ့ အစည္းအေဝးတစ္ခုက်မွ အာဂ်င္ဒါထဲ ႀကိဳထည့္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ၾကတာေပါ့လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ မိုးသီး ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္တဲ့ စကားေတြကို ေျပာၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားတာပါ ..."
၁၁ သုံးလုံး သို႔မဟုတ္ ၁ ေျခာက္လုံး ဂုဏ္ျပဳမိတ္ဆုံပြဲကို Eleven မီဒီယာအုပ္စုက ဆီဒိုးနားဟိုတယ္မွာ က်င္းပတဲ့အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္စာတိုတစ္ပုဒ္ေရးၿပီး Facebook တင္ခဲ့ပါတယ္။
နိဂုံးခ်ဳပ္အျဖစ္ ေအာက္ပါစာသားမ်ားကို ေရးလိုက္ပါတယ္။
ည ၉ နာရီခြဲေလာက္မွာ ပြဲၿပီးသြားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ မျပန္ျဖစ္ေသးဘူး။ ဒီေလာက္ မင္းေပါင္းစုံတဲ့ ပရိသတ္ကို ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြ။ သူတို႔ေတြဟာ အသက္ ၄၅ နဲ႔ ၅၀ ၾကားရွိေရာ့မယ္။ သူတို႔ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေရးတာဝန္ယူမယ့္သူေတြပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္တယ္။ ေထာင္ထဲက မၾကာခင္ ျပန္ထြက္လာၾကမယ့္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြနဲ႔ သူတို႔ ေပါင္းစည္းမိသြားရင္ ေလးစားခန္႔ညားေလာက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအင္အားႀကီး ျဖစ္သြားမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယုံၾကည္ေနတယ္။
မွတ္ပုံတင္ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ယုံၾကည္ရတဲ့ NLD နဲ႔ ၈၈ ေတြ အားျဖည့္လိုက္ရင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းေတြဟာ ပိုၿပီး ျပည့္စုံ ပိုၿပီး လွပလာလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေယာင္ေနမိပါတယ္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။ အဲဒီ ကြန္မင့္ေရးသူဟာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ စာခ်င္း ရင္းႏွီးပါတယ္။ ယခင္ သူ႔အျမင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ေလးေလးစားစား ေစာင့္ဖတ္ေနခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ခုတေလာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေျခလွမ္းေတြကို အဆက္မျပတ္ ေဝဖန္ေနသူ ျဖစ္လာပါတယ္။ သူ႔ေဝဖန္ေရးေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားပါတယ္။
သို႔ေပမယ့္ နည္းနည္း ရင့္သီးလာတယ္လို႔ထင္ရတာ တစ္ခုကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။ ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပါ လြဲမွားတဲ့အျမင္နဲ႔ ေဝဖန္လာျပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေရးခဲ့တဲ့စာသားေတြထဲမွာ ၈၈ ကို NLD ေအာက္ဇာတ္သြင္းဖို႔ ေလာ္ဘီလုပ္တယ္ ေျပာရေအာင္ တစ္ခုမွ မပါပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၈၈ ေတြကို တန္ဖိုးထားပါတယ္။ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ရပ္တည္ဖို႔ကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို အားေပးခဲ့တယ္ဆိုတာ မင္းကိုႏိုင္ လြတ္လာရင္ ကိုယ္တိုင္ေမးၾကည့္ပါ။ ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ထုတ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ မင္းကိုႏိုင္ကိုယ္တိုင္က ေျပာတာကိုပဲ နားေထာင္လိုက္ပါ။
ကိုင္း အဲဒီကိစၥထားလိုက္ၿပီး ေျပာခ်င္တာနဲ႔ ေျပာသင့္တာေလးေတြ ဆက္ၾကရေအာင္။
၈၈ ေခါင္းေဆာင္ေတြဦးေဆာင္တဲ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီနဲ႔ ဗကသတို႔က NLD ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚစုကို ထိပ္မွာတင္ၿပီး တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႔ဖို႔ တြန္းအားေပးခဲ့ၾကတဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုအေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္တာပါ။
၁၉၈၉ခု ေဖေဖာ္ဝါရီလဒုတိယပတ္အတြင္း ေဒၚစုရဲ႕ျခံထဲက အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ စည္းေဝးခန္းမ (တဲႀကီး)မွာ မင္းကိုႏိုင္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဗကသ အမႈေဆာင္ေတြ၊ မိုးသီးဇြန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ အမႈေဆာင္ေတြ၊ အျခား မဟာမိတ္ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အစည္းအေဝး က်င္းပတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒၚစုက ရွမ္းျပည္နယ္ကို ခရီးထြက္ေနတယ္။ ဦးမိုးသူပါသြားတယ္။ ေဖေဖာဝ၀ါရီ ၁၂ ျပည္ေထာင္စုေန႔မွာ ပင္လုံေက်ာက္တိုင္ေရွ႕ လူထုအစည္းအေဝးမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုတိုင္းရင္းသားမ်ားနဲ႔ ညီညြတ္ေရးသေဘာထားကို ေဒၚစုက ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က မဟာမိတ္မ်ားနဲ႔ ပုံမွန္အစည္းအေဝးျပဳလုပ္တာပါ။ ဆရာဦးဝင္းတင္က သဘာပတိ၊ ကၽြန္ေတာ္က အခမ္းအနားမွဴး လုပ္ပါတယ္။
မဟာမိတ္အဖြဲ႔ေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ မိန္႔ခြန္းေတြ ေျပာၾကပါတယ္။ ဗကသ ဥကၠ႒ မင္းကိုႏိုင္က ေလေအးေလးနဲ႔ပဲ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား ညီညြတ္ၾကဖို႔ ၈၈ ေက်ာင္းသားမ်ားက လိုလားေၾကာင္း ေျပာသြားတယ္။
မိုးသီးအလွည့္က်ေတာ့ သူ႔ထုံးစံအတိုင္း စိတ္လိုက္မာန္ပါ ေျပာေတာ့တာပါပဲ။ ေျပာရင္းေျပာရင္း ပါတီစုံညီညြတ္ေရး တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႔စည္းေရး လုပ္ရမယ္လို႔ ေတာင္းဆိုပါေတာ့တယ္။ ေဒၚစုကို ေခါင္းေဆာင္ တင္မယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီပါတီအားလုံးပါဝင္တဲ့ တပ္ေပါင္းစု ျဖစ္ရမယ္လို႔ အဆိုျပဳပါတယ္။ သူ႔အဆိုကို ဒီအစည္းအေဝးက ဆုံးျဖတ္အတည္ျပဳဖို႔ ကိုမိုးသီးက ေတာင္းဆိုေတာ့ သဘာပတိ ဆရာဦးဝင္းတင္က ခုခ်က္ခ်င္း ဆုံးျဖတ္ဖို႔ဆိုတာက ခင္ဗ်ားတို႔ ေခါင္းေဆာင္တင္မယ့္ ေဒၚစုက ဒီအစည္းအေဝးထဲမွာ မရွိဘူး၊ သူ႔သေဘာထားကို ရဖို႔လည္း လိုေသးတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔လည္း ဗဟိုအမႈေဆာင္ အစည္းအေဝးထိုင္ၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္လို႔ရမွာျဖစ္တယ္လို႔ ရွင္းျပပါတယ္။
မိုးသီးဇြန္က သူတို႔လိုလားခ်က္ေတြကို အားႀကိဳးမာန္တက္ ဆက္ရွင္းျပၿပီး အခ်ိန္ဆြဲမေနပါနဲ႔၊ အခု အစည္းအေဝးမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ NLD က ဗဟိုေကာ္မတီေတြ အားလုံးလိုလို တက္ေနတာပဲ၊ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေပါ့ တဲ့။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အခမ္းအနားမွဴးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က မူလ အစည္းအေဝးအစီအစဥ္မွာမပါတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို ကိုမိုးသီးက တင္ေနတာျဖစ္လို႔ ဆုံးျဖတ္စရာ မလိုပါဘူး၊ ေနာက္အစည္းအေဝးတစ္ခု၊ ေဒၚစုပါ ပါဝင္တဲ့ အစည္းအေဝးတစ္ခုက်မွ အာဂ်င္ဒါထဲ ႀကိဳထည့္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ၾကတာေပါ့လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ မိုးသီး ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္တဲ့ စကားေတြကို ေျပာၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားတာပါ။
“ခင္ဗ်ားတို႔ မဆုံးျဖတ္ႏိုင္လို႔ မဆုံးျဖတ္ရဲလို႔ မဆုံးျဖတ္တာ မဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ားတို႔က ဘာနဲ႔တူေနလဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္မရွိရင္ ဘာမွ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔မလုပ္ရဲတဲ့ ကိုရင္ေလးေတြ၊ ကပိၸယေတြလို ျဖစ္ေနၿပီ” တဲ့ဗ်ာ။
ဆရာဦးဝင္းတင္ကို ထိပ္တိုက္ မေျပာခ်င္လို႔လည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဦးတည္ၿပီး အဲဒီစကားေတြကို ေျပာခ်လိုက္တာပါ။ က်န္တဲ့ ဗဟိုေကာ္မတီလူႀကီးေတြလည္း ဟာခနဲ ျဖစ္ကုန္ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ဆိုးဟန္လုံးဝမျပဘဲ ရယ္ေနလိုက္ပါတယ္။ က်န္ေသးတဲ့ အစည္းအေဝးအစီအစဥ္ေတြ ၿပီးေအာင္ ဆက္လုပ္ၿပီး ေအာင္ျမင္စြာ ႐ုပ္သိမ္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ကိုမိုးသီးလည္း အဲဒါၿပီးေတာ့ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ေျမလွ်ဳိးသြားတယ္။ ကိုေပၚကေတာ့ တစ္လေလာက္အၾကာ မတ္လထဲမွာ လမ္းေပၚကေနပဲ အဆြဲခံလိုက္ရတယ္။ သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္ ေလးလေလာက္ေစာၿပီး အင္းစိန္ေရာက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဇူလိုင္ ၂၀ မွာ ပါသြားၿပီး ၾသဂုတ္လထဲက်မွ စစ္ေၾကာေရးကေန အင္းစိန္ေရာက္၊ ေနာက္ေတာ့ ကိုေပၚတို႔ရွိေနတဲ့ အထူးတိုက္ကို ေရာက္သြားတယ္။
စကားစပ္မိတဲ့အခါ “မိုးသီးက တို႔ကို ကပိၸယတို႔ ကိုရင္ေလးေတြတို႔ေျပာတာ ကိုေပၚ ဘယ္လိုျမင္လဲ၊ သူနဲ႔ သေဘာထားအတူတူပဲလား” လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေမးေတာ့ အဲဒါကေတာ့ မိုးသီးအျမင္ေပါ့ ကပၸိယႀကီးရယ္လို႔ ေနာက္သလိုလို ေျပာင္သလိုလို ျပန္ေျပာပါတယ္။
ကိုင္း ၈၈ ေတြကို NLD ေအာက္ဇာတ္သြင္းဖို႔ ေလာ္ဘီ မလုပ္ပါနဲ႔ လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို သတိေပးတဲ့ မိတ္ေဆြေရ -
ဒီစာေလးဖတ္ၿပီးရင္ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို ဇာတ္သြင္းခ်င္ခဲ့တာလဲဆိုတာ စဥ္းစားမိပါလိမ့္မယ္ဗ်ာ။
ဘာပဲေျပာေျပာ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ NLD နဲ႔ ၈၈ ညီညြတ္ေရးတပ္ေပါင္းစု ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးေပါ့။
ေမာင္ဝံသ
maungwuntha@gmail.com
No comments:
Post a Comment