႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေက်ာ္သူ ရယ္လို႔ ျဖစ္လာမယ့္ ကၽြန္မခင္ပြန္းနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့စဥ္ကလည္း သူဟာ ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္တေယာက္ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေလး ေမာင္ေက်ာ္ဝင္း (ခ) ေမာင္ေမာင္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ဘဝကံ အက်ဳိးေပးေၾကာင့္ ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေက်ာ္သူ၏ဇနီးအျဖစ္နဲ႔ ဘဝလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ သူ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္တေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရတာ ကၽြန္မရဲ႕ပေယာက မကင္းဘူး လို႔လည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ သူ႔ရဲ႕ အမနဲ႔ ညီတို႔ဟာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားကို ထြက္ခြာသြားခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီေတာ့ သူ႔ရဲ႕မိဘမ်ားက ကၽြန္မတို႔ကိုလည္း ႏိုင္ငံျခားသြားဖို႔ တိုက္တြန္းၾကပါေလေရာ။ ကၽြန္မက ျမန္မာျပည္ကို သိပ္ခ်စ္တဲ့သူ၊ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ပဲ ေနခ်င္တဲ့သူ။ ကၽြန္မမိဘေတြကိုလည္း မခြဲႏိုင္ပါဘူး။
အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မသာ ျမန္မာျပည္မွာေနရမယ္ဆိုရင္ သူ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ ခြင့္ျပဳလိုက္ရာက သူဟာ ႐ုပ္႐ႇင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေက်ာ္သူ ရယ္လို႔ ျဖစ္လာခဲ့တာပါ။ အဲဒီမွာ ကၽြန္မတခါမွ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ခဲ့ဖူးတဲ့ဘဝကို မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဘဲနဲ႔ လက္ခံလိုက္ရပါတယ္။
ကၽြန္မ တခါတေလ သူ႔ကို “ျပည္သူပိုင္ႀကီး” လို႔ ေခၚခဲ့ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ကၽြန္မ လိုခ်င္တာက ၿငိမ္းေအးတဲ့ ကိုယ္ပိုင္သီးသန္႔ဘဝေလး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ရခဲ့တာက … ထားလိုက္ပါေတာ့။
ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက။ ကၽြန္မ ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္တေယာက္ရဲ႕ ဇနီးဘဝကို မႀကိဳက္ခဲ့ဘူးဆိုတာကိုပါ။
ဒီလိုနဲ႔ နာေရးကူညီမႈအသင္းႀကီး စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့။
အဲဒီမတိုင္ခင္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ကၽြန္မ ေဖေဖရဲ႕ ႏွမ၊ မႏၲေလး တကၠသိုလ္ ျမန္မာစာပါေမာကၡ ေဒၚလွျမတ္ဆီက သူ နာယက အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ေနတဲ့ မႏၲေလး ျဗဟၼာစိုရ္ အသင္းႀကီးအေၾကာင္းကို ၾကားသိေနခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မေလ ကၽြန္မ ခ်စ္တဲ့ ကၽြန္မတို႔လူမ်ဳိးေတြအတြက္ အက်ဳိး႐ွိမယ့္ အဲဒီအလုပ္ကို ရန္ကုန္မွာလုပ္ဖို႔ အရမ္းကို စိတ္အားထက္သန္ခဲ့တယ္။
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးေတြယဥ္ေနတုန္း အေဒၚက ရန္ကုန္မွာ ဘဘ ဦးသုခတို႔၊ ဆရာ ဦးေအာင္သင္း တို႔ စလုပ္ၾကမယ္လို႔ သတင္းေပးလာေတာ့။ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ အလွဴေငြလည္း ထည့္ဝင္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မ ျမန္မာျပည္မွာ ေနလိုက္ရက်ဳိးက အခုမွ နပ္ေတာ့တာေလ။ ကိုယ္လည္း ကုသိုလ္ရ၊ အမ်ားလည္း အက်ဳိး႐ွိတဲ့အလုပ္ကို လုပ္လိုက္ရလို႔ ကၽြန္မ အရမ္းေက်နပ္ၿပီ။
အဲဒီထက္ ေက်နပ္ရတာကေတာ့ ကၽြန္မတို႔အသင္းဟာ ထင္ထားတာထက္ပိုၿပီး အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔ လူသိမ်ား ေအာင္ျမင္လာခဲ့ရတာဟာ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲလုိ႔ ေသခ်ာျပန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အသင္းမွာ နာမည္ေက်ာ္ၾကား လူသိမ်ားၿပီးသား၊ လူခ်စ္လူခင္မ်ားၿပီးသား အႏုပညာ႐ွင္ေတြ ပါေနၾကလို႔ ဆိုတာ ကၽြန္မ လုံးဝ မျငင္းႏိုင္ပါ။ ဟုတ္တယ္ လုံုးဝ မျငင္းႏိုင္ပါ။
အကယ္ဒမီ ေျခာက္ထပ္ကြမ္း ႐ုပ္႐ွင္ဒါ႐ိုက္တာ၊ စာေရးဆရာႀကီး ဦးသုခ၊ စာေရးဆရာႀကီး ဦးေအာင္သင္း၊ အကယ္ဒမီ႐ုပ္႐ွင္ သ႐ုပ္ေဆာင္၊ ဒါ႐ိုက္တာ ေက်ာ္သူ၊ စာေရးဆရာမ သန္းျမင့္ေအာင္တို႔ရဲ႕ အႏုပညာၾသဇာဟာ သည္ေနရာမွာ ဘယ္ေလာက္ထိသက္ေရာက္ အက်ဳိးျပဳေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ အသိဆံုးပါ။
၂၀၀၂ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၈ ရက္ေန႔မွာ ေ႐ႊဟသၤာေတာရ၊ သီရိမႏၲစံေက်ာင္းေတာ္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲရာဇိႏၵာဘိဝံသ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ ဒါယကာ၊ ဒါယကာမ မ်ားျဖစ္တဲ့ ဦးေ႒းေအာင္ဝင္း ဇနီး ေဒၚေဆြေဆြဝင္းနဲ႔ ရဟန္းဒါယကာမႀကီး ေဒၚခင္ေစာႏြဲ႔ တို႔ ဦးေဆာင္တဲ့ ေဆြမ်ဳိးတစုက နာေရးကူညီမႈအသင္းအတြက္ အလွဴေငြကို ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေ႐ွ႕ေမွာက္မွာ ေရစက္သြန္ခ် လွဴဒါန္းလိုေၾကာင္း ေျပာၾကားတဲ့အတြက္ အလွဴေငြသြားေရာက္ လက္ခံေပးခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဆရာေတာ္ႀကီးကို ႐ွိခိုးကန္ေတာ့ မိတ္ဆက္စကားေလွ်ာက္ထားၾကတဲ့အခါ ကိုေက်ာ္သူကို ဆရာေတာ္ႀကီးက သူ႔ရဲ႕ ဒကာမတဦးျဖစ္တဲ့ အဂၤလန္ သံအမတ္ႀကီး ေဒါက္တာ ေက်ာ္ဝင္း ကေတာ္ ေဒၚၾကည္ၾကည္ရဲ႕တူ အႏုပညာလုပ္ေနတဲ့ တေယာက္လား လို႔ေမးေတာ့ ကိုေက်ာ္သူက ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ယခု နာေရးကူညီမႈအလုပ္ကိုလည္း လုပ္ေနေၾကာင္း ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားရာ ဆရာေတာ္ႀကီးက …
“ေအးေပါ့ သံဃာေတြ စာေမးပြဲေအာင္ ေအာင္၊ ဘြဲ႔တံဆိပ္ရေအာင္ ေျဖဆိုထားၾကသလိုေပါ့။ ဂုဏ္အ႐ွိန္႐ွိေတာ့ သာသနာျပဳရတာ ပိုတြင္က်ယ္သလို၊ နာမည္႐ွိၿပီးသား ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ဆိုေတာ့ လူမႈေရးလုပ္ရတာ ပိုလြယ္ကူ ေအာင္ျမင္လြယ္တာေပါ့”
လို႔ မိန္႔ၾကားလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းနဲ႔ပဲ ကၽြန္မေလ ကၽြန္မ ခင္ပြန္းဟာ ႐ုပ္႐ွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ အႏုပညာ႐ွင္တဦးျဖစ္ေနတာကို ေက်နပ္မိပါၿပီ။
(ေဆာင္းပါးအသစ္ မေရးႏိုင္ေသးခင္မွာ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔ထုတ္ အလင္းတန္း ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ပထမဆံုး ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးကို နာေရးကူညီမႈအသင္းက ထုတ္ေဝတဲ့ ‘ေပးဆပ္ေနသူမ်ား’ စာအုပ္ထဲမွာလည္း ထည့္သြင္းခဲ့ေတာ့ ဖတ္ဖူးတဲ့သူေတြလည္း ႐ွိၾကမွာပါ။ မဖတ္ရေသးတဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ အသစ္ေပါ့)
No comments:
Post a Comment