"ကိုေဌးေအာင္ရဲ႕ ကဗ်ာေတြလိုေပါ့ဗ်ာ၊ ‘ဒီေနရာမွာ ငါတို႔ ဆႏၵျပခဲ့ၾကတယ္၊ ဒီေနရာမွာငါတို႔ စီတန္း လွည့္လည္ခဲ့ၾကတယ္’။ ဟုတ္တယ္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္တမ္းခ်င္း ကဗ်ာလိုပဲ ဒီေနရာမွာပဲ က်ေနာ္တုိ႔ မတရားမႈကို က်ေနာ္တို႔ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကတယ္ တဲ့၊ ေက်ာင္းသားေတြ အရင္းအႏွီး အမ်ားႀကီး ေပးခဲ့ရတယ္၊ ဘဝေတြ၊ အသက္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပးခဲ့ရတယ္”
“ျမန္မာႏုိင္ငံကေနၿပီးေတာ့ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔က စခဲ့တဲ့ အေရးအခင္းဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ က်ေနာ္တို႔ ပထမဆံုးပဲ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေရွ႕ဥေရာပ၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ တ႐ုတ္ ‘တီဟီယန္ရင္ျပင္’ အေရးအခင္းေပါ့ဗ်။ စသျဖင့္ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားေတာင္းဆိုမႈေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ တိမ္းၫႊတ္မႈဘက္ကို ကမၻာႀကီး တခုလံုး ေျပာင္းလဲသြားတယ္။
အျခား အေရွ႕ေတာင္အာရွႏုိင္ငံေတြအားလံုးမွာ မရွိခဲ့ဘူးတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဖိႏွိပ္သူ လူထုမွာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့ လူထုရဲ႕အခြင့္အေရး၊ လူတဦးခ်င္းဆီရဲ႕အေရး၊ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕အေရး ဆိုတဲ့ဟာကို ဘာမွ ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ ႏုိင္ငံတခုမွာ လူထုကေနၿပီးေတာ့ ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ အေျပာင္းအလဲတခုကို စတင္ၿပီး ေတာင္းဆိုတယ္။ အဲဒီဟာက ျမန္မာႏုိင္ငံကေနၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကစခဲ့တာ”
ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ာ။ တံတားနီ အေရးအခင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာ ၁၇ ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ အဲဒီအတိတ္ ၁၇ ႏွစ္ကာလမွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏုိင္က ေထာင္ထဲမွာ ၁၆ ႏွစ္ ေနခဲ့ရပါတယ္။ တျခား ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ကိုေဇာ္မင္း၊ ကိုေဌးႂကြယ္နဲ႔ ကိုျပံဳးခ်ဳိတို႔ဆိုရင္လည္း ၁၄ ႏွစ္ ၁၅ ႏွစ္နီးပါး ေထာင္ထဲမွာပဲ သူတို႔ရဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ေပးဆပ္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသူေတြပါ။
သူတို႔တေတြ ေထာင္ကျပန္လြတ္လာၿပီးခ်ိန္မွာ တံတားနီ တမ္းခ်င္း တပုဒ္ေရးစပ္ဖို႔ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ဘက္ကိုမ်ား သြားျဖစ္ခဲ့ၾကပါသလားလို႔ ေမးၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။
ကိုမင္းကိုႏုိင္၊ ကိုေဌးႂကြယ္နဲ႔ ကိုျပံဳးခ်ဳိတို႔ရဲ႕ ရင္ခုန္သံကို က်ေနာ္တို႔နားဆင္ၾကည့္ၾကရေအာင္လားခင္ဗ်ာ။ (သီခ်င္းသံ)
“အမ္ က်ေနာ္ တေခါက္သြားၾကည့္ပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ဘာေတြ႔ရသလဲဆိုေတာ့ အဲဒီ ျဖစ္ရပ္ေတြကို ျပည္ဖံုးကား ခ်လိုက္ခ်င္တဲ့သေဘာနဲ႔ တူပါတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီအေပၚမွာ ထီးေရာင္စံုေတြနဲ႔ ခ်စ္သူစံုတြဲကိုပဲ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟို အရင္တုန္းက က်ေနာ္တ္ို႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့ အခင္းအက်င္းမ်ဳိး မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
ဒီအရာဟာ အင္မတန္ သာယာၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ ဒီကေန႔ လက္ေတြ႔ အေနအထားတခုကို ဖန္တီးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အင္မတန္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစရာေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္တခု ရွိခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေတာ့ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္ကို ေၾကကြဲစရာ ေကာင္းတဲ့ ဇာတ္လမ္းဟာ အဲဒီမွာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္”
“၁၇ ႏွစ္ဆိုေပမယ့္လို႔ အခုအခ်ိန္ ျပန္ေတြးလို႔ရွိရင္လည္း တကယ့္ကို ျမင္ေန ၾကားေနရသလိုိပါပဲ။ အင္းလ်ားကန္ဘက္ ျဖတ္ေလ်ာက္သြားရင္ဗ်၊ ဟိုးတုန္းကလို ကုကၠဳိပင္ညိဳညိဳေတြ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဟိုးတုန္းကလို ျမက္ခင္းစိမ္းေလးေတြ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဟိုးတုန္းကလို ေဗဒါအုပ္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး”
“ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အရင္တုန္းကပံုစံေတြအတိုင္းပဲ က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ ျပန္ေပ်ာ္လာတာေပါ့။ အားလံုးဟာ က်ေနာ္တို႔ ပထမဆံုး ေက်ာင္းသားဘဝမွာ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတာျဖစ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ ဒီဟာေတြဟာ ေျပာက္သြားမွာလဲမဟုတ္၊ ေမ့သြားမွာလဲမဟုတ္ အျမဲတမ္းရွိေနမွာပဲေလ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပင္ထား ျပင္ထားတယ္ ဆုိေပမယ့္ အရင္တုန္းက ပံုရိပ္ေတြဟာ စြဲေနၿပီးသားပဲ။
ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားဘဝမွာ ပထမဆံုး ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အဲဒီပြဲက ပထမဆံုး ပြဲပဲျဖစ္တယ္။ ကိုေဌးေအာင္ရဲ႕ ကဗ်ာေတြလိုေပါ့ဗ်ာ။
‘ဒီေနရာမွာ ငါတို႔ ဆႏၵျပခဲ့ၾကတယ္၊ ဒီေနရာမွာငါတို႔ စီတန္း လွည့္လည္ခဲ့ၾကတယ္’ ဟုတ္တယ္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ တမ္းခ်င္း ကဗ်ာလိုပဲ ဒီေနရာမွာပဲ က်ေနာ္တုိ႔ မတရားမႈကို က်ေနာ္တို႔ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကတယ္ တဲ့၊ ေက်ာင္းသားေတြ အရင္းအႏွီး အမ်ားႀကီးေပးခဲ့ရတယ္၊ ဘဝေတြ၊ အသက္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပးခဲ့ရတယ္”
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။
No comments:
Post a Comment