သမိုင္းကို ဘယ္သူဖန္တီးတာလဲ (၂)

ေအာက္ေျခလြတ္ေတာ့ လူေတြကို အထင္ေသးတယ္။ ေနရာတကာ အေပၚစီးက ၾကည့္တယ္။ လူေတြဟာ အသိဉာဏ္ ဗဟုသုတ နည္းၾကရွာတယ္။ ပညာမဲ့ၾက ရွာတယ္။ သနားပါတယ္။ ငါ မကယ္ ေသဖြယ္သာရွိေတာ့တယ္ လို႔ အထင္ေရာက္လာတယ္။

နားကေလာလြန္း

လူေတြကို အထင္ေသးတဲ့စိတ္နဲ႔အတူတူ တၿပိဳင္တည္းေပၚထြက္လာတာက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ႀကီးလြန္းတဲ့စိတ္ ျဖစ္တယ္။ ေနရာတိုင္းမွာ ငါသာ သိတယ္။ ငါသာ တတ္တယ္။ ငါသာ လုပ္ႏိုင္တယ္ ဆိုၿပီး ဘဝင္ျမင့္လာတယ္။ တတိုင္းတျပည္လံုးက လူေတြကို တပည့္လို႔ယူဆၿပီး ေနရာတိုင္း ဆရာႀကီး လုပ္ခ်င္တယ္။

ႏိုင္ငံေရးကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ကိုယ့္မိသားစုတစု လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ျပည္ပ ႏိုင္ငံေတြမွာေနၾကတဲ့ ျမန္မာတခ်ဳိ႕က ပိုဆိုးေသးတယ္။ သူတို႔မွ ပညာရွင္၊ သူတို႔မွ ဒီမိုကေရစီသူရဲေကာင္း။ ဟိုေရာက္မွ လက္ပူတိုက္ေပးတဲ့ သင္တန္းေတြ တက္၊ ဒီမိုကေရစီ သမၼာက်မ္းေတြ အာဂံုေဆာင္ၿပီး ၾကက္တူေရြးပညာရွင္ လုပ္ေနၾကတာ နားကေလာလြန္းလွတယ္။

ေၾကာက္လို႔ထြက္ေျပးတာ ဘယ္သူလဲ

ကိုယ့္ေၾကာင္းနဲ႔ကိုယ္ ႏိုင္ငံျခားသြားေနၾကတာ ေနပါ။ ဘာမွေျပာစရာ မရွိပါဘူး။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္။ ကိုယ့္စီးပြား ကိုယ္ရွာၿပီး ေအးေအးေနၾကပါ။ အထဲကလူေတြကို အတံုးအအေတြလို႔ သေဘာထားၿပီး ဒီမိုကေရစီ ဂု႐ုႀကီးေတြ မလုပ္ၾကပါနဲ႔။ အထဲက လူေတြေၾကာက္ေနၾကတယ္ ဆိုတဲ့စကားေတာ့ ေယာင္လို႔ေတာင္ မေျပာပါနဲ႔။ ေၾကာက္လို႔ထြက္ေျပးတာ ဘယ္သူေတြလဲဆိုတာ တႏိုင္ငံလံုး သိၾကပါတယ္။ အင္တာနက္ေခတ္၊ ဂလိုဘယ္ေခတ္နဲ႔ ပါးစပ္က အျမႇဳပ္ထြက္ေအာင္ ေအာ္ေနၾကေပမယ့္ အင္တာနက္ရဲ႕အစြမ္းကိုေတာ့ ဘာမွ ေသခ်ာေရရာသိၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဂု႐ုႀကီး လုပ္ေနၾကတာ။

ၿဖီးတာကို ၿဖီးမွန္းသိ

အင္တာနက္ကို ျမန္မာလူငယ္ေတြ ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်တတ္ပါတယ္။ အဂၤလန္က၊ အေမရိကန္က၊ ၾသစေၾတးလ်က၊ စင္ကာပူက ကြန္ပ်ဴတာမဟာဘြဲ႔ ရတဲ့လူငယ္ေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အင္တာနက္ကို အသံုးခ်ၿပီး ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပညာရပ္မ်ဳိးစံုကို ေလ့လာေနၾကပါတယ္။ လူေတြဟာ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြဟာ မတံုး မအၾကေတာ့ဘူး။ ၿဖီးတာကို ၿဖီးမွန္း သိတယ္။ လိမ္တာကို လိမ္မွန္း သိတယ္။ ဘယ္သူေတြဟာ ျခံစည္း႐ိုး ေပၚခြထိုင္ၿပီး ႏွစ္ဖက္စလံုးက ေပးစာ ကမ္းစာကို စားေသာက္ေနၾကတာလဲ ဆိုတာလည္း သိတယ္။ ဘယ္သူေတြ ႏွစ္ဖက္ခြၽန္ လုပ္ေနတာလဲဆိုတာလည္း သိတယ္။ ဒီေခတ္က (Citizen Journalist) လူထုသတင္းသမားေခတ္ေလ။ လူေတြၾကားမွာ သတင္းေတြဟာ မရပ္မနား အစုန္အဆန္ စီးဆင္းေနၾကပါတယ္။

ကြန္ရက္ထဲမွာ သိန္းခ်ီရွိ

သတင္းကို စီအင္န္အင္န္တခုတည္းက ဖန္တီးတဲ့ေခတ္ ကုန္ဆံုးသြားၿပီ။ အယ္လ္ဂ်ာဇီးရား (aljazeera) လည္း ေပၚေနၿပီ။ ဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြလည္း ကြန္ရက္ထဲမွာ သိန္းနဲ႔ခ်ီ ရွိေနၾကၿပီ။ အေမရိကမွာေနမွ နယူးေယာက္တိုင္း ဖတ္ႏိုင္တဲ့ေခတ္ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားၿပီ။ ဂ်က္(ကြမ္းျခံကုန္း) ရဲ႕ ဝါးဘေလာက္ေသာက္ကလည္း နယူးေယာက္တိုင္း၊ ဝါရွင္တန္ပို႔စ္၊ ႀကိဳက္တဲ့ သတင္းစာ ေရြးဖတ္ႏိုင္တဲ့ေခတ္ ေရာက္ေနၿပီ။ ဒီေခတ္ဟာ လူစြမ္းမ်ားေခတ္၊ သူရဲေကာင္းမ်ားေခတ္ မဟုတ္ေတာ့သလို ေခတ္ပ်က္ဂု႐ုေတြရဲ႕ေခတ္လည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အင္တာနက္က ကမၻာႀကီးတခုလံုးကို လူထုေခတ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္လိုက္ၿပီ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သမိုင္းဖန္တီးတာလား

ဒါကိုနားမလည္ဘဲနဲ႔ သမိုင္းဆိုတာ ခ်ာခ်ီလို၊ ႐ုစဗဲ့လိုေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက ဖန္တီးတာ။ လူထုဆိုတာ ေနာက္လိုက္ေတြ သက္သက္ပဲလို႔ ေျပာေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီဂု႐ုေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို၊ သခင္ဖိုးလွႀကီးလို၊ ဆရာစံလို ပုဂၢိဳလ္ေတြကို လက္ညႇိဳးထိုးျပေလ့ရွိတယ္။ ေရနံေျမသပိတ္ႀကီးကို သခင္ ဖိုးလွႀကီးကဖန္တီးသေယာင္ ေျပာဆိုၾကတယ္။

တကယ္က ေရနံေျမသပိတ္ႀကီးက သခင္ဖိုးလွႀကီးဆိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ကို ေမြးထုတ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႀကီးကို သခင္ေအာင္ဆန္းက ေမြးထုတ္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႀကီးက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေမာင္ေအာင္ဆန္းကို မ်ဳိးခ်စ္ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေမာင္ေအာင္ဆန္းရယ္လို႔ ျဖစ္လာေအာင္လည္း ၁၉၃၆ ေက်ာင္းသားသပိတ္ႀကီးက ေမြးထုတ္လိုက္တာျဖစ္တယ္။

အလားတူပဲ ဂ်ဒ္ဆင္ေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားေလး ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္ကိုလည္း အာဇာနည္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ျဖစ္ေအာင္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈႀကီးက ေမြးထုတ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ေမာင္ေအာင္ဆန္း၊ ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္တို႔က ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈႀကီးကို ေမြးထုတ္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။

သခင္အဖြဲ႔ စတင္တည္ေထာင္သူ

တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႀကီးကို စတင္တည္ေထာင္ၿပီး 'သခင္' ဆိုတဲ့ အမည္ကို စၿပီးသံုးခဲ့သူက စာေရးဆရာႀကီး သခင္ဘေသာင္းဆိုတဲ့ လူေတာ္ႀကီးတေယာက္ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူတို႔ဟာ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႀကီးနဲ႔ ကင္းကြာသြားၿပီး လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲေတြနဲ႔လည္း အဆက္ျပတ္သြားခဲ့တယ္။ တိုက္ပြဲနဲ႔ အဆက္ျပတ္သြားတာနဲ႔ လူထုနဲ႔လည္း အလွမ္းကြာေဝးသြားခဲ့တယ္။

၁၉၆၀ ခုႏွစ္ အိမ္ေစာင့္အစိုးရေခတ္ တည္ျမဲ-သန္႔ရွင္းတို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူဟာ နတ္ေမာက္ မဲဆႏၵနယ္ တသီးပုဂၢလ အမတ္ေလာင္း အျဖစ္ ဝင္ေရာက္အေရြးခံရာမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အနိမ့္ဆံုး မဲအေရအတြက္ ေတာင္ မရလိုက္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ တင္ထားတဲ့ အာမခံေၾကးေတာင္ ျပန္မရေတာ့ဘဲ အဆံုးခံလိုက္ရပါတယ္။

အထင္အရွားသိႏိုင္တယ္

သခင္ဘေသာင္းဆိုတာ အင္မတန္ ထူးခြၽန္ထက္ျမက္တဲ့ စာေရးဆရာႀကီး တေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမုိင္းကို မဖန္တီးႏိုင္႐ံုသာမက သူကိုယ္တိုင္ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး ကိုေတာင္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ မဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ထူးခြၽန္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ ေတြက သမုိင္းကို ဖန္တီးတာလား၊ သမုိင္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တာလား ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္တို႔နဲ႔ ဆရာ သခင္ဘေသာင္းရဲ႕ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ကို ေလ့လာလိုက္႐ံုနဲ႔ အထင္အရွား သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ေတာင္ မက္ထ႐ိုပိုလစ္တန္ အီလစ္ေတြက မသိဘူးဆိုတာေတာ့ ထူးဆန္းမေနဘူးလား။

အေပၚလႊာကိုပဲ နီးစပ္ေအာင္

အေသအခ်ာ သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ မထူးဆန္းဘူးဆိုတာ သိႏိုင္တယ္။ သဘာဝက်စြာ ျဖစ္ေပၚလာတာပါပဲ။ အဲဒီၿမိဳ႕ႀကီးသားလူလည္ ေရေပၚဆီ အီလစ္ေတြဆိုတာက ေခတ္တိုင္း ေခတ္တိုင္းမွာ ေရေပၚဆီလို အေပၚယံမွာပဲ ေဝ့ဝဲေနခဲ့ၾကတယ္။ ဘယ္လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲစဥ္ေတြမွာမွ ပါဝင္ခဲ့ဖူးျခင္း မရွိပါဘူး။ အေပၚယံလႊာမွာပဲ ေဝ့ဝဲေနသူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ေအာက္ေျခ လူထုလူတန္းစားေတြနဲ႔လည္း ေတာင္ဝင္႐ိုးစြန္းနဲ႔ ေျမာက္ဝင္႐ိုးပမာ အလွမ္းကြာေဝးပါတယ္။ လူထုကို အထင္ေသးၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ နီးစပ္ေအာင္ မႀကိဳးစားပါဘူး။ ေအာက္ေျခအစား အေပၚလႊာကိုပဲ နီးစပ္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ႀကိဳးစားၿပီး ေရေပၚဆီ လုပ္ေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ရယ္စရာျဖစ္မေနဘူးလား

အဲဒီလို ေရေပၚဆီလူတန္းစားေတြကပဲ သမုိင္းကို ျပည္သူလူထုအမ်ားက ဖန္တီးတာဆိုတဲ့ အယူအဆကို ျပက္ရယ္ျပဳခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ပညာရွင္ေတြ ကသာ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီးလူထုေတြကေတာ့ ေနာက္လိုက္ေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖို႔လိုတယ္လို႔ ပါးစပ္က အျမႇဳပ္တစီစီထြက္ေအာင္ ေအာ္ဟစ္ ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ ဂလိုဘယ္အင္တာနက္ေခတ္၊ လူထုသတင္းသမားမ်ားရဲ႕ ေခတ္မွာေတာင္ လူစြမ္းေကာင္း ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြက သမိုင္းကိုဖန္တီးတယ္လို႔ ေျပာေနတာကေတာ့ ရယ္စရာ ျဖစ္မေနဘူးလား။

http://www.news-eleven.com/ မွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါတယ္။