ႀကိဳးစင္ေပၚအတက္
ဗြက္အိုင္ေလးကို ေရွာင္သြားရဲ႕
လူဟာ
သူ႔မိသားစုဝင္တိုင္းရဲ႕ ေျခသံဘယ္သူဆိုတာ
အိပ္ရာထဲက အတိုင္းသားသိရဲ႕
ဘဝခံုမင္စိတ္ဟာ တိတ္တိတ္တြယ္ကုပ္တယ္
သစ္ျမစ္မွာ ကာလသံုးပါး အမွ်င္တန္းတန္း။
ျမားက
လက္ယာနံပါးကေန လက္ဝဲနံပါးကို ထုတ္ခ်င္းေပါက္တာေတာင္ သုဝဏၰသွ်မ္ရယ္ ေသြးပြက္ပြက္အန္တဲ့ၾကားက
ငါ့မွာ ရန္သူမရွိ၊ အမိအဖတို႔မွာလည္း ရန္သူမရွိတဲ့
ရန္သူမရွိ မိတ္ေဆြသာရွိတယ္
မုန္းသူမရွိ ခ်စ္သူသာရွိတယ္တဲ့။
တရားထြန္းသစ္
မိဂသမၸဒါျမစ္ကမ္းပါး
သားေရႊအိုးထမ္း ျမင္ရကိန္း ဆိုက္ေစသား။ ။
ေမာင္ေအာင္ပြင့္
No comments:
Post a Comment