ဒီကေန႔ဟာ ေခတ္ပ်က္ေနတာျဖစ္တယ္။
သူခိုးေတြက အစိုးရျဖစ္ၿပီး
ဓားျပေတြက တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္။
ကၽြန္သေဘာက္ေတြက ခ႐ိုနီျဖစ္ၿပီး
မေတာ္ေလာဘသမားေတြက စီးပြားျဖစ္ေနတယ္။
လူလည္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက ႀကီးပြားေနၿပီး
သူခိုးနဲ႔ ေပါင္းသြားသူက ေကာင္းစားေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ...
လယ္သမားေတြက
ကိုယ့္လယ္ထြက္စပါး ကိုယ္မစားရဘူး
လယ္ေပ်ာက္ေနတယ္၊ အိမ္ေပ်ာက္ေနတယ္။
အလုပ္သမားေတြက
ေနဖို႔ညစာ မရိွဘူး
ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ေနတယ္၊ ဗိုက္ေမွာက္ေနတယ္။
ေခါင္းရြက္ဗ်ပ္ထိုးေစ်းသည္ေတြ
လူ႐ုပ္မေပၚဘူး မွင္စာေတြနဲ႔တူတယ္
ကေလးေတြက အဟာရခ်ဳိ႕ၿပီး ဝဲစဲြေနတယ္။
ေဆး႐ံုမွာ လူနာေတြထပ္ေနတယ္
ဆရာဝန္ေတြက ေစတနာမပါ ေငြရွာတယ္
ဒီကေန႔ လူနာ မနက္ဖန္ အသုဘ။
စာသင္ေက်ာင္းေတြလည္း
ရဲြျပဲေနတယ္ ...
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြလည္း
ဝဲစဲြေနတယ္
ကုလားေတြကို သဲမဲေနတယ္
ၿပီးေတာ့ အားလံုး အကဲြကဲြ အျပဲျပဲ။
အပစ္အခတ္ရပ္လိုက္ၾကေတာ့မွ
စစ္ပဲြႀကီးေတြျဖစ္ေနတယ္ ...
ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးမွာ
အိမ္ကိုမီး႐ိႈ႕တယ္
ဓားျပတိုက္တယ္
လူသတ္တယ္
မုဒိန္းက်င့္တယ္။
ႏိုင္ငံတကာက စာနာေထာက္ပံ့တယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာႀကီးက
ဘီလူးသရဲစီးသလို
ေဝစားမွ်စားၾကတယ္။
ေတာေၾကာင္တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးက
လက္ခေမာင္းခတ္ျပတယ္
၂၀၀၈ စာအုပ္စိမ္းႀကီးက
ပိုၿပီးစိမ္းကားျပတယ္
၈ ပူးေတြက ယိမ္းကေနတယ္။
အျပင္ကလူနဲ႔ အထဲကလူေတြ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မရဘူး
ၿပီးေတာ့
အထဲကလူေတြကလည္း
သူ႔ဟာနဲ႔သူ တထီးတနန္း ...။
စာရိတၱေတြျခကိုက္၊
မီဒီယာကလည္း ေရလိုက္ငါးလိုက္
အိမ္နီးခ်င္းေတြက ႐ိုက္စားလိုက္။
႐ိုးသားစြာ ေနထိုင္လိုသူေတြက
လူအ လူနေတြလို ေခ်ာင္ထိုးခံရ
အမွန္တရားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူေတြက
မထီမဲ့ ကဲ့ရဲ႕မႈေတြခံေနရ။
ေဗဒင္ေမးမေနနဲ႔
ေသခ်ာတယ္ ...
အဲဒါ ေခတ္ပ်က္ေနတာ ...
လူကိုလူခ်င္း ကိုက္စားေနမွေတာ့
႐ိုက္စားေနတဲ့ ေခတ္ပ်က္ႀကီးေပါ့
ဒါဟာ ေခတ္ပ်က္ေနတဲ့ ေန႔ရက္ေတြ...။
ကိုညိဳ
၂၁ ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၁၄
No comments:
Post a Comment