Sunday, December 16, 2012

လိပ္တေကာင္၏ အိပ္ရာထအေတြး (ခင္လြန္း)

ထုံးစံအတိုင္းမနက္လို
ေယာင္ခ်ာခ်ာ
တကယ္လုပ္ရမွာေတြက အမ်ားႀကီး
ခ်ိန္းထားတဲ့လူေတြရွိ
စကားတခြန္းေျပာရမယ္
ေမးခြန္းတခုေမးရမယ္
ဟင့္အင္း သို႔မဟုတ္
အင္း လုပ္ရမယ္
မသိသလိုေနလိုက္ရမယ့္
နည္းဗ်ဴဟာသုံးရမယ္
ကိုယ့္စိတ္ကို မျမင္ေစရဘူး။


လူဟာ
ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္ စဥ္းစားကာ ႏိုးလာတာျဖစ္တယ္
မဟုတ္မွလြဲေရာ
ဒါ ငါမွမဟုတ္ပါဘူးလို႔
တန္းညိႇမိေသး
ေနာက္တႀကိမ္လူျဖစ္ဖို႔ဆုိတာက
ပိုၿပီး ဒုလႅဘဆန္သြားတယ္လို႔ေတြး...။

ကိုယ္ဖို႔ခ်န္ထားၿပီးမွ ေဝပါ
ကိုယ့္ဖို႔ပါ ထည့္ေဝပါ
အညီအမွ်လို႔ထင္စားခံလိုက္ရခ်ိန္မွာ
ဣေႁႏၵမပ်က္ေနပါ
လူဟာ အထင္တလုံးနဲ႔ေနရဖို႔ထက္
အထင္ႀကီးခံလိုက္ရတာ ေကာင္းတယ္
မ်က္ႏွာမသစ္ခင္အထိ။

‘ပုထုဇေနာ ဥမၼတေကာ’ တဲ့
လိပ္တေကာင္က
ဘယ္ေတာ့မွ မ်က္ႏွာမသစ္ဘူးေလ။ ။

ခင္လြန္း 
ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္၊ ၂ဝဝ၄


 

No comments: