က်ေနာ္ အိပ္ယာကႏိုးေတာ့
ၿငိမ္းေဝက မရွိေတာ့ဘူး။
က်ေနာ္ ေျပာတယ္
မင္း ဘယ္မွ မသြားရဘူး
မင္း ဘာမွ မလုပ္ရဘူး ေပါ့
ဒါ မအိပ္ခင္
သူ႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္စက္ခလုပ္ကို ျပ
မွာထားတဲ့ စကား။
ဒီေကာင့္အေၾကာင္း
က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း သိတာေပါ့
ပထမ
လက္ဘက္ရည္ဆိုင္
ဒုတိယ
ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္ စာအုပ္ဆိုင္
တတိယ
ပန္းခ်ီဆရာမေလး စိန္စိန္လင္း
စတုတၳ
မာနယ္ပေလာ ...။
က်ေနာ္
လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့
ၿငိမ္းေဝကို
“ဂန္တာဂရပ္စ္္” နဲ႔
တစားပြဲထဲ ထိုင္ေနတာ ေတြ႔ရေတာ့တာပဲ
ထုံးစံအတိုင္း
ဒီေကာင္က ေဆာင့္ႂကြားႂကြား
က်ေနာ့္ကို
တခါမွ မျမင္ဘူးသလို ၾကည့္
က်ေနာ္
အားနာတယ္ေလ
“ဂန္တာဂရပ္စ္” ဆိုတာ
ကမာၻေက်ာ္ ဂ်ာမန္ကဗ်ာဆရာပဲ
ဒါနဲ႔
စိတ္ကို ေလ်ာ့
ေဒါသကို ထိန္း
လက္ထဲက ထိန္းခ်ဳပ္စက္ခလုပ္ကို ျပ
မင္း ျမန္ျမန္ ျပန္လာခဲ့ေပါ့
လွည့္ျပန္မယ္အလုပ္
“ဂန္တာဂရပ္စ္” ကိုၾကည့္ေတာ့
“ဂန္တာဂရပ္စ္” က
သူ႔ရဲ႕ ဆယ့္တေခ်ာင္းေျမာက္
လက္ေခ်ာင္းကေလးနဲ႔ စားပြဲကိုေခါက္ေနတာ
ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္
တနာရီ ႏွစ္နာရီ
ငနဲက ေပါက္မလာေသးဘူး
ဒါနဲ႔
စာအုပ္ဆိုင္ဆီ ခ်ီရျပန္တာေပါ့
ဆိုင္ထဲမွာ
“ေအာင္ခ်ိမ့္” “ေဖာ္ေဝး”
ၿငိမ္းေဝနဲ႔ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးေနၾက
ဆိုင္ထဲအဝင္
ၿင္ိမ္းေဝက “ေနျပည္ေတာ္ မာနယ္ပေလာ” ဆိုလား
နားစြန္နားဖ်ား ၾကားလိုက္ရ
က်ေနာ္
အားနာတယ္ေလ
သူ႔ေဘးက လူေတြက ျမန္မာ ကဗ်ာဆရာေက်ာ္ေတြပဲ
ဒါနဲ႔ပဲ
စက္ခလုပ္ကိုျပ
မင္း ျမန္ျမန္ ျပန္လာခဲ့ေပါ့
လွည့္ျပန္မယ္ အလုပ္
ဆိုင္ထဲကို ၾကည့္ေတာ့
မ်က္လုံး သံုးလံုးနဲ႔ “ေအာင္ခ်ိမ့္”
နား သုံးဖက္နဲ႔ “ေဖာ္ေဝး”
က်ေနာ္ ေတြးလို႔ မရခဲ့ဘူး။
အိမ္ျပန္ေရာက္
တနာရီ ႏွစ္နာရီ
ဒီေကာင္ ျပန္မလာ
ဒါနဲ႔
ပန္းခ်ီဆရာမေလး “စိန္စိန္လင္း” ဆီ
သြားရျပန္တာေပါ့
ဒီေကာင္ေလ ပီဘိ ကေလးတေယာက္လို
႐ိုက်ဳိးေနလိုက္တာ
ဆရာမေလးက အိပ္ဇစ္ဆိုလား လိပ္ျဖစ္ဆိုလား ဆာရီယယ္လစ္ဆိုလား
ေျပာေန ေဟာေန
က်ေနာ္
အားနာတယ္ေလ
ဆရာမေလးဆီမွာ တခါတရံ
က်ေနာ္
ထမင္း ဝင္စားခဲ့ဖူးတယ္မို႔လား
ဒါနဲ႔ပဲ
စက္ခလုပ္ကို ငနဲျမင္သာေအာင္ ထပ္ျပၿပီး
အိမ္ျပန္မယ္အလုပ္
အိမ္ထဲကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေတာ့
ပန္းခ်ီဆရာမေလးက
လက္ သံုးဖက္နဲ႔ ပန္းခ်ီဆြဲေနတာ ေတြ႔ခဲ့
က်ေနာ္
နေဝတိမ္ေတာင္ ျဖစ္ျပန္ရ။
အိမ္ျပန္ေရာက္
တနာရီ ႏွစ္နာရီ
ဒီေကာင္ ေရာက္မလာျပန္ဘူး
ဒါနဲ႔
“မာနယ္ပေလာ” ဘက္ ထြက္ခဲ့ရ
ေတြ႔ပါတယ္
ဒီေကာင္ ေျပးမလြတ္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္
သူ႔ေဘးမွာ ဘယ္သူေတြလဲ
“ဦးဝင္းတင္” မ်ားလား
“ေမာင္ေသာ္က” မ်ားလား
“ေမာင္ေလးေအာင္” မ်ားလား
ေခါင္းေပါင္းစ တလူလူနဲ႔
လူေတြ
ေတြ႔ပါၿပီ
ၿငိမ္းေဝေလ ၿငိမ္းေဝ
ေအာင္မယ္ေလး ...
သူက ႐ံုးလုလင္ ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္
ၿပီးေတာ့
ကဗ်ာဆရာဆိုတာ
စင္ၿပိဳင္အစိုးရ ဆိုလား
ဖင္ထုိင္အစိုးရ ဆုိလား
ေအာ္လား ဟစ္လား
သူ႔ေဘးက လူေတြအားလုံး
ေခါင္း ႏွစ္လံုး ကိုယ္စီ
ဘုရား ဘုရား
ဒီေကာင္က ဒီလိုထိုင္
ဘာဆိုင္လို႔တုန္း
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္
အိမ္ျပန္လာခဲ့
သူ႔ေဘးကလူေတြ က်ေနာ္ အားနာ
သူ႔ကိုပဲ စက္ခလုပ္ကိုေျမႇာက္ျပ
ျပန္လာခဲ့ရ။
ေနေစာင္းေတာ့
ေခါင္းငုံ႔ၿပီး
အိမ္ျပန္လာတဲ့ ၿငိမ္းေဝ
အိမ္ အဝင္ဝမွာ
ေျခေထာက္သံုးေခ်ာင္းနဲ႔ ရပ္ေနတာေတြ႔ရ
ဒါနဲ႔ပဲ
သူ႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္
စက္ခလုပ္
ဝက္အူ ျပဳတ္ေနတာ ျပန္တပ္လိုက္ရတယ္။ ။
ၿငိမ္းေဝ
၇၊ ၉၊ ၂၀၀၉
မွတ္ခ်က္။ ။ (၁) ဂ်ာမန္ကဗ်ာဆရာ “ဂန္တာဂရပ္စ္” က “ဆယ့္တေခ်ာင္းေျမာက္ လက္ေခ်ာင္းကေလး” ဆိုၿပီး ကဗ်ာတပုဒ္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
(၂) “မာနယ္ပေလာ” ဆိုတာ တခ်ိန္က ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေနရာပါပဲ။
2 comments:
ကိုၿငိမ္းေ၀
ဒါကေတာ့ဗ်ာ ခင္ဗ်ား ဒဂုန္တာရာကို ေစာင္းေရးတာပဲ။
အဲလို မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ ဟုိက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမား စစ္စစ္ႀကီးပါ။
ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ ကိုၿငိမ္းေ၀
ခင္ဗ်ား ျပန္ေတာ့မယ္ဆို ေအာင္သူၿငိမ္း တို႔နဲ႔ အတူတူ ဒါမွမဟုတ္ မေရွးမေႏွာင္း ျပန္မယ္ ၾကားတယ္။ အဟုတ္လားဗ်။
Post a Comment