အဆိုပါ ေမြးေန႔ပြဲ အခမ္းအနားသို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးသူရ(ေခၚ) ဇာဂနာ အပါအဝင္ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအခ်ဳိ႕မွ တာဝန္ရွိသူမ်ား၊ သတင္းစာဆရာမ်ားႏွင့္အတူ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူ အမ်ားအျပား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ေမြးေန႔ပြဲအခမ္းအနားကို သမိုင္း ၿမိဳ႕မဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းရွိ အေသာကေဖာင္ေဒးရွင္းတြင္ က်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ အစီအစဥ္မ်ားကို ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔ နံနက္ ကိုးနာရီအခ်ိန္ကပင္ စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ကိုမင္းကိုႏိုင္၏ ေမြးေန႔ပြဲအခမ္းအနားသို႔ တက္ေရာက္လာခဲ့ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သမိုင္း ၿမိဳ႕မေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံသို႔ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ကာ ကထိန္သကၤန္း ဆပ္ကပ္လွဴးဒါန္းျခင္း၊ အခမ္းအနားအဖြင့္ မိုးပ်ံပူေဖာင္းမ်ား လႊတ္တင္ေပးျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေကၤတ ခ်ဳိးငွက္မ်ားလႊတ္ေပးျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ကာ ကိုမင္းကိုႏိုင္အတြက္ အမွတ္တရစကားကိုလည္း ေျပာၾကားေပးခဲ့ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၏ ေမြးေန႔အတြက္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ သဝဏ္လႊာကို ဖတ္ၾကားခဲ့ၿပီး ခ်င္းအမ်ဳိးသားပါတီမွ ဦးဇိုဇမ္က လည္းေကာင္း၊ မၾကာမီရက္ပိုင္းက ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာေသာ မၿဖိဳးၿဖိဳးေအာင္ကလည္းေကာင္း အမွတ္တရ စကားမ်ားေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ျမစ္ႀကီးနားအက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာသည့္ ဦးသူရ (ေခၚ) ဇာဂနာကလည္း အမွတ္တရ စကားေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
“မင္းကိုႏိုင္ဆိုတာ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးလဲ၊ ေျပာေနၾကတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အခန္းခ်င္းကပ္လ်က္ ေလးႏွစ္လံုးလံုး ေနခဲ့ရတယ္။ သူ႔အေဖက ကၽြန္ေတာ့္ အေဖပဲ၊ သူ႔အေမ ကၽြန္ေတာ့္ အေမပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖနဲ႔အေမ ကၽြန္ေတာ္ေထာင္ထဲမွာ ေသသြားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ၊ အေမ က်န္ေသးသလို ခံစားရတယ္။ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ၊ ကၽြန္ေတာ့္ အေမပါ။ သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အဲဒီလို သံတိုင္ၾကားထဲကေန ညဘက္ တစ္ည မိုးေကာင္ကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ၾက၊ သူ႔ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္မျမင္ရ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း သူ မေတြ႔ရနဲ႔၊ ဒါေပမယ့္ အသံေလးေတာ့ ၾကားေနရတယ္။ သူေျပာတဲ့ စကားလံုးေတြက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္။ အဲကဗ်ာဟာ မင္းကိုႏိုင္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားေထာင္ၾကည့္ေပးပါ။
“လေရာင္ေအာက္မွာေန၊ လကိုေလ မျမင္ရ၊ ငါ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ၊ ပါဝင္ခြင့္မရတဲ့ ေလာကမွာ သတိရ႐ံုေလးပါပဲ”။ မင္းကိုႏိုင္ပါ။ အဲဒီလိုေလးေတြ သတိရေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးပဲလား။ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေနာက္တစ္ပုဒ္ သီခ်င္းေလးဆိုတယ္။ သီခ်င္းေလး ေရးတယ္။ မင္းကိုႏိုင္ရဲ႕သီခ်င္းဟာ ကၽြန္ေတာ္ အသံဝင္ေနလို႔၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဆိုျပလို႔ ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီသီခ်င္းရဲ႕ သံၿပိဳင္ပိုဒ္ကေလးက ဘာလဲ၊ မင္းကိုႏိုင္ဘာလဲ သိေစခ်င္တယ္။ အဲတာ ဘာလဲလို႔ဆိုေတာ့ “အာဃာတ တရား၊ အၿငိဳးမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ေစ၊ ခ်ဳိးျဖဴငွက္ရဲ႕ သီခ်င္းမ်ား သာယာသည္၊ ခိုင္မာျခင္း၊ ညီညာျခင္း ျမန္မာဆိုတဲ့ မူရင္း အဓိပၸာယ္ အျမဲေပၚလြင္သည္” အဲတာ မင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ သံၿပိဳင္ပိုဒ္ပါ။ မင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ သံၿပိဳင္ပိုဒ္ပါ။ ခိုင္မာျခင္းနဲ႔ ညီညာျခင္းကို အျမဲလိုခ်င္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းကို သမၼတႀကီးခင္ဗ်ာ ... ဒီကေန႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ အျဖစ္နဲ႔ ျပန္လႊတ္ေပးပါ” ဟု ဦးသူရ (ေခၚ) ဇာဂနာက အမွတ္တရစကား ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
ယခုျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ ေမြးေန႔ပြဲအခမ္းအနားကို ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနသူမ်ား၊ အက်ဥ္းက်ခံရသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမ်ားကို သတိတရရွိၿပီး ၎တို႔ႏွင့္ တစ္သားတည္းရွိေၾကာင္းကို ျပသလိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမွ်တမႈအတြက္ ေက်ာင္းသားထု၏ ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းမႈအဆက္ဆက္ကို ဂုဏ္ျပဳလိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရေသာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအား ခၽြင္းခ်က္မရွိ အျမန္ဆံုးျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာေစခ်င္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ အစရွိေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ က်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
“လူငယ္ေတြလည္း လူႀကီးဘဝသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကပါၿပီ။ ျပည္ေထာင္စုႀကီးလည္း ခ်မ္းသာေအးခ်မ္းရန္ အခ်ိန္ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ ျပည္သူျပည္သားအားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ႏွင့္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံသားအက်ဥ္းက် အားလံုးကို သတိတရႏွင့္ တိုင္းျပည္အက်ဳိးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစ” ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ကိုမင္းကိုႏိုင္ေမြးေန႔ အမွတ္တရစာအုပ္၌ ေရးသားထားခဲ့ပါသည္။
ကိုမင္းကိုႏိုင္သည္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သူျဖစ္ၿပီး အမည္ရင္းမွာ ေပၚဦးထြန္း ျဖစ္ပါသည္။ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ က်ခံခဲ့ရၿပီး ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္းက ထပ္မံ အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္က်ခံခဲ့ရကာ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ က်ဳိင္းတံုအက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေရာက္ရွိေနခဲ့ပါသည္။
ကိုမင္းကိုႏိုင္၏ ၄၉ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔အခမ္းအနား၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာဆိုခဲ့ေသာ အမွတ္တရစကား။
“ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ ေမြးေန႔မွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ မိသားစုကို ဂုဏ္ျပဳခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုသားတစ္ေယာက္ကို ဒီေလာက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေထာက္ပံ့ခဲ့တာ၊ ေထာက္ခံခဲ့တာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေပးတာေတြအတြက္ မိသားစုကို ပထမဆံုး ေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ ေျပာပါရေစ။
ကၽြန္မတို႔ ေနာက္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီကေန႔ဟာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုး လြတ္ေျမာက္ေရးကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့ က်င္းပတဲ့ေန႔တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္ေျမာက္ေရးကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့ က်င္းပတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ေပါ့။ စဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ လြတ္ေျမာက္ေရးဆိုတာ ဘာလဲေပါ့။ အားလံုးအတြက္ အေရးႀကီးဆံုးလို႔ ကၽြန္မ ထင္တာကေတာ့ အဂတိတရားေလးပါးမွ လြတ္ေျမာက္ရမယ္။ အားလံုးဟာ အဂတိတရား ေလးပါးကေန လြတ္ေျမာက္သြားၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ လူတိုင္း လူတိုင္းဟာ တကယ္ကို လြတ္ေျမာက္ေနတာပဲ။ ေထာင္ထဲမွာ ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ေထာင္ျပင္မွာ ရွိသည္ျဖစ္ေစ ဘယ္မွာပဲရွိရွိ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္လံုးဟာ အဂတိတရားေလးပါးကေန ကင္းလြတ္ၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီႏိုင္ငံဟာ တကယ္ လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္သြားၿပီ။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္ေအာင္လို႔ အားလံုးဝိုင္းၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားရမယ္။ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ဦးခ်င္းက ႀကိဳးစားရမယ္။ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ဦးခ်င္းက အဂတိတရားေလးပါးကေန ကင္းလြတ္ရမယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က အဂတိတရားေလးပါးလို႔ဆိုလို႔ရွိရင္ အလုပ္နဲ႔သက္ဆိုင္တယ္လို႔ပဲ ထင္ၾကတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ဆိုရင္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူေပါ့ေလ။ ဒီလို လြယ္လြယ္ေတြးၾကတယ္။ တကယ္စဥ္းစားၾကည့္လို႕ရွိရင္ ဒါထက္ အမ်ားႀကီး က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။ ဆႏၵာဂတိေပါ့ေနာ္။ ကိုယ့္ဆႏၵအရ မလုပ္ရဘူးေပါ့။ ကိုယ့္ဆႏၵစြဲအရ မလုပ္ရဘူး။ ၾကာၾကာ စဥ္းစားရမယ္။ အလုပ္တစ္ခုကို ကိုယ္လုပ္လို႔ရွိရင္ တကယ္မွန္တယ္ထင္လို႔ လုပ္တာလား။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္လို႔ လုပ္တာလား။ ဒီလိုဟာကို သံုးသပ္တဲ့ေနရာမွာ အင္မတန္မွ ေျဖာင့္မတ္ဖို႔လိုတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မလွည့္ဖ်ားဖို႔လိုတယ္။ လူမ်ားကို လွည့္ဖ်ားတာက ဒုတိယလာတာ။ ပထမဦးဆံုးက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မလွည့္ဖ်ားရဘူး။ ဒီကိစၥတစ္ခုကို ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ကိုယ့္အတြက္လား။ အမ်ားအတြက္လား။ အမွန္တရားအတြက္လား။ ဒါကိုေသေသခ်ာခ်ာ သံုးသပ္မွ ဆႏၵာဂတိကေန ကင္းမွာျဖစ္တယ္။ ေလာဘဂတိကေတာ့ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေျပာေနစရာမလိုပါဘူး။ အားလံုးနားလည္ပါတယ္။ ေလာဘဆိုတာ လူတိုင္းရွိတာပဲ။ ကၽြန္မတို႔လည္း ရွိတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ အထိန္းအကြပ္ရွိရမယ္။ သူ႔စည္းနဲ႔သူ ရွိရမယ္။
လြန္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ရသင့္ရထိုက္တာထက္ ပိုၿပီးေတာ့ လိုခ်င္တဲ့ ေလာဘဆိုလို႕ရွိရင္ေတာ့ ဒါအမ်ားကို ထိတဲ့ ေလာဘမ်ဳိးျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ အဲတာကို အားလံုးကေနၿပီးေတာ့ ဆင္ျခင္ရမယ္ဆိုတာ ကၽြန္မထူးထူးေထြေထြ ေျပာဖို႔ မလိုပါဘူး။ ဘယာဂတိအေၾကာင္း အျမဲပဲ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ေၾကာက္ျခင္းတရားေပါ့ေနာ္။ ေၾကာက္တဲ့စိတ္ဟာ ကိုယ့္ကိုလႊမ္းမိုးေနလို႔ရွိလို႔ရွိရင္ အမွန္ကို မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မတို႔ကေနၿပီးေတာ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈကေန လြတ္ကင္းေအာင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ ဒီေတာ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈကေန လြတ္ကင္းေအာင္လုပ္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ထပ္တလဲလဲ က်င့္ၿပီးေတာ့ ယူရပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာျခင္းအားျဖင့္ ေမြးကတည္းက မေၾကာက္တတ္တဲ့စိတ္ ပါတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္ေၾကာက္လို႔ရွိရင္ေတာင္ ေၾကာက္တာေၾကာင့္မလို႔ မမွန္တဲ့ကိစၥကို မလုပ္ဖို႔ ဒါပါပဲ။ ကၽြန္မ အျမဲပဲ ေျပာတယ္။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ျငင္းပါ။ မလုပ္သင့္တဲ့ကိစၥကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပဲ မလုပ္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ျငင္းပါ။ လုပ္သင့္တဲ့ ကိစၥကိုလည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပဲ လုပ္ပါ။ လုပ္လို႔ရွိရင္ ဒါဟာ အေရးႀကီးတာပဲ။ အမွန္ကို လုပ္ရမယ္။ မမွန္တဲ့ ကိစၥကို ေရွာင္ရမယ္။ ဒါဟာ ေၾကာက္လို႔ မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး၊ ေၾကာက္လို႔ လုပ္လိုက္တာပါ။ ဒါဟာ လူတိုင္းမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ျဖစ္ၿပီးရင္ ပ်က္ေပမယ့္လည္း ထပ္တလဲလဲ ၾကံဳရပါတယ္။ တစ္ခါလုပ္လို႔ မေအာင္ျမင္ရင္လည္း ေနာက္ႏွစ္ခါ ထပ္ႀကိဳးစားပါ။ ႏွစ္ခါလုပ္လို႔ မေအာင္ျမင္လည္း ထပ္တလဲလဲ ႀကိဳးစားပါ။ ႀကိဳးစားသင့္တဲ့ ကိစၥဆိုတာဟာ ဘယ္ေလာက္ ဘယ္ႏွစ္ခါပဲ ႀကိဳးစားရ ႀကိဳးစားရ ႀကိဳးစာရနပ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေဒါသဂတိေပါ့ေနာ္။ ကိုယ္မႀကိဳက္လို႔ ကိုယ္မုန္းလို႔
အဲဒီလိုေၾကာင့္မို႔ လုပ္တဲ့ကိစၥေတြဟာလည္း ဒါဟာ အမွန္တရားနဲ႔ မကိုက္ညီပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို မုန္းလို႔လုပ္တာပဲ ျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုကို မုန္းလို႔ပဲ လုပ္တာပဲျဖစ္ေစ၊ ေဒါသဆိုတာ မေက်နပ္ခ်က္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ေစ၊ အဲတာေတြကလည္း ကၽြန္မတို႔ ေရွာင္ဖို႔လိုပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အဂတိတရားေလးပါးကို ကင္းတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ မမွန္တဲ့လမ္းကို မေရာက္သြားဘူးေပါ့။ မွန္ကန္တဲ့လမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္သြားႏိုင္တယ္။
မွန္ကန္တဲ့လမ္းဆိုတာ အျမဲပဲ ျဖဴးျဖဴးေျဖာင့္ေျဖာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ အင္မတန္မွလည္း အႏၱရာယ္မ်ားႏိုင္တယ္။ အင္မတန္မွလည္း ပင္ပန္းႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလွ်ာက္ရက်ဳိးနပ္တယ္လို႔ ကၽြန္မ ေျပာပါရေစ။ အဂတိတရား ေလးပါးကေန လြတ္ကင္းၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ ေထာင္ထဲမွာလည္း သူဟာ လြတ္လပ္ေနတာပဲ။ ေထာင္ျပင္မွာလည္း လြတ္လပ္ေနတာပဲ။ အဂတိတရားေလးပါး မကင္းဘူးဆိုလို႕ရွိရင္ အျပင္မွာလည္း မလြတ္လပ္ဘူး။ အတြင္းမွာလည္း မလြတ္လပ္ဘူး။
ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္လပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔ဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ႀကိဳးပမ္းတဲ့ ဒီလိုေန႔မ်ဳိးမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ျပန္ၿပီးေတာ့ သံုးသပ္ဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကေရာ လြတ္ေျမာက္ေနရဲ႕လား။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က လြတ္ေျမာက္ေနရဲ႕လားဆိုတာ အျပင္အေႏွာင္အဖြဲ႔ေတြကို ကၽြန္မ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပထမဆံုး အဂတိတရား ေလးပါးဆိုတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္တြင္း အေႏွာင္အဖြဲ႔ေတြကေန လြတ္ေျမာက္ေနရဲ႕လားဆိုတာ ပထမသံုးသပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲတာေတြကေန လြတ္ေျမာက္ေနဖို႔ ပထမဦးဆံုး ႀကိဳးစားပါ။ ႀကိဳးစားမွ ျပင္ပ အေႏွာင္အဖြဲ႔ေတြကေနၿပီးေတာ့ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့အခါမွာ အမွားမပါမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ လူငယ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အခုထိ အက်ဥ္းသားဘဝကေန မလြတ္ေျမာက္ေသးပါဘူး။ ဒါ လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္လည္း ကၽြန္မတို႔ ဆက္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားသြားမွာပါ။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ဘာျဖစ္လို႔ လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္လဲဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ တကယ္ကိုလြတ္ေျမာက္တဲ့ တိုင္းျပည္ျဖစ္ေစခ်င္လို႕၊ ကၽြန္မတို႕ႏိုင္ငံဟာ တကယ္ကို အဂတိတရားေလးပါးကေန ကင္းလြတ္တဲ့ တိုင္းျပည္ျဖစ္ေစခ်င္လို႔၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ အက်ဥ္းမခ်သင့္တဲ့သူေတြကို မခ်တာကလည္း အဂတိတရားကေန ကင္းလြတ္တဲ့အထဲ ပါပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မတို႔ကေန လႊတ္သင့္တဲ့သူေတြကို လႊတ္ရမယ္။ လုပ္သင့္တဲ့ ကိစၥကို လုပ္ရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဒါကို ကၽြန္မတို႔က ဦးတည္ၿပီးေတာ့ ေျပာေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
လူတိုင္း လူတိုင္းရဲ႕ လြတ္လပ္ပိုင္ခြင့္ လူတိုင္း လူတိုင္းရဲ႕ မိမိဘဝကို ထူေထာင္ပိုင္ခြင့္အတြက္ ကၽြန္မတို႔ဟာ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈထဲကို ဝင္လာတာပါ။ ဒီေတာ့ အခြင့္အေရး အေၾကာင္းႀကီးပဲ ကၽြန္မ အျမဲေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခြင့္အေရးအေၾကာင္းေျပာရင္ အျမဲပဲ တာဝန္အေၾကာင္းကို တစ္ခါတည္းဆက္ၿပီး ေျပာပါတယ္။ အခြင့္အေရးရွိသလို တာဝန္ဆိုတာလည္း ရွိရမယ္။ ကိုယ့္တာဝန္ကို ကိုယ္အေလးမထားႏိုင္လို႔ရွိလို႔ရွိရင္ တကယ္ေတာ့ လူမ်ားရဲ႕ လြတ္လပ္မႈကို အေလးမထားတာနဲ႔ အတူတူပဲ။ လူမ်ားရဲ႕ လြတ္လပ္မႈကို အေလးမထားတဲ့သူေတြဟာ ဘာျဖစ္လို႕ ကိုယ့္လြတ္လပ္မႈကို ေတာင္းဆိုပိုင္ခြင့္ရွိလဲ။ မရွိဘူး။ ဒါဟာ မတရားဘူး။ တာဝန္ယူႏိုင္တဲ့ စိတ္၊ တာဝန္ ထိန္းသိမ္းရဲတဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိမွ လြတ္လပ္ျခင္းကို ေတာင္းႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးရွိတယ္လို႔ ကၽြန္မ ဒီလိုပဲ ယူဆပါတယ္။ အဲတာေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ လူငယ္ေတြ၊ လူလတ္ေတြ၊ လူႀကီးေတြ၊ လူငယ္ေတြလို႔ အခုေျပာေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔လူငယ္ေတြကလည္း လူႀကီးေတြျဖစ္လာၿပီ။ ကၽြန္မတို႔လူႀကီးေတြကလည္း အႀကီးႀကီးေတြ ျဖစ္လာၿပီ။ အဲလို တစ္ဆင့္ တစ္ဆင့္ ေျပာင္းလာတဲ့ အေျခအေနမွာ ကၽြန္မတို႔အားလံုးဟာ အဂတိတရားနဲ႔ကင္းဖို႔ဆိုတာ ဘယ္အရြယ္နဲ႔မွ မဆိုင္သူ မရွိဘူး။ အရြယ္တိုင္းနဲ႔ ဆိုင္တယ္။ အဲတာေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီဟာအတြက္ ဒီလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဝိုင္းၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားသြားၾကပါ။ လြတ္ေျမာက္ေရးဆိုတာ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရး လြတ္ေျမာက္ေရးအေၾကာင္း ေျပာမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ တစ္ေနကုန္လည္း ေျပာလို႔ၿပီးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ေျပာခ်င္တာက ကိုမင္းကိုႏိုင္နဲ႔တစ္ကြ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုး အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ပါေစ။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ျပည္သူ ျပည္သားအားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ အဂတိတရား ေလးပါးကေနၿပီးေတာ့ လြတ္ေျမာက္တဲ့ဘဝကို ေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္”
သတင္း - Eleven Media Group
Photos: AP, Reuters, Getty Images
No comments:
Post a Comment