သားႀကီးေမာင္ေဇယ်ဟာ ျမန္မာစာေပေလာကမွာ အထူးထင္ရွားတဲ့ ကြယ္လြန္သူစာေရးဆရာႀကီး လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ သားႀကီးျဖစ္သလို ျမန္မာေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ေခတ္ဦးပိုင္းလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ မင္းလူ၊ တိုးမိုး၊ ေမာင္ေမာင္စေနတို႔နဲ႔အတူ တက္ႂကြစြာပါဝင္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာတဦးျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုေဇယ် ကဗ်ာကိစၥဘက္မွာရပ္နားၿပီး ပန္းခ်ီ အႏုပညာဘက္မွာ ေက်ာက္စီပန္းခ်ီကားေတြကို စိုက္လိုက္မတ္တတ္ ဖန္တီးလာရာက ၂၀၀၀ ခုႏွစ္လြန္ႏွစ္ေတြမွာေတာ့ ဒီဂ်စ္တယ္ အႏုပညာေတြကိုပါ ဖန္တီးလာတာေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂၢဇင္းမ်က္ႏွာဖံုးအတြက္ ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒီဂ်စ္တယ္ အနုပညာလက္ရာမ်ားဟာ ထင္ရွားပါတယ္။
ဒီလိုထင္ရွားတဲ့ အႏုပညာရွင္ သားႀကီးေမာင္ေဇယ်ဟာ ၂၀၁၀ ခု ရန္ကုန္ သႀကၤန္မ႑ပ္ဗံုးကြဲမႈကို သားျဖစ္သူ ကိုစည္သူေဇယ်က ဓာတ္ပံု႐ုိက္ကူးယူမႈက စတင္ၿပီး သူ႔ကုိပါ အစိုးရရဲ႕ ဖမ္းဆီးၿပီးေထာင္ခ် ထားျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ယခုအခါမွာေတာ့ သီေပါေထာင္ကို ေျပာင္းကာ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ေထာင္ဒဏ္ ၁၃ ႏွစ္ကို က်ခံေနရပါတယ္။
ဒီ မတရားဖမ္းဆီး အက်ဥ္းခံက်ခံရၿပီး ေနာက္မွာ ကိုေဇယ်ဟာ သူ႔ရဲ႕ မူလကဗ်ာဆရာ ဘဝကိုျပန္လည္ ရယူႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ယခုေဖာ္ျပမယ့္ကဗ်ာက ကိုေဇယ်ရဲ႕ သံတိုင္ေနာက္ကြယ္က ကဗ်ာေတြထဲမွာ ပထမဆံုး ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၀ ဇူလိုင္ ၾသဂုတ္လ တိုက္ ၁ မွာေနထိုင္ေနစဥ္ ေတြ႕ခြင့္မရေသးတဲ့ သားျဖစ္သူအတြက္ ရည္ရြယ္ေရးဖြဲ႔ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။
ငါ့သား ... မင္း လူလားေျမာက္ၿပီ
မင္းရဲ႕ အခန္းက်ဥ္းကို
ေျခသံျပင္းျပင္း မာန္တင္းတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔
ေသာ့ပိတ္ရန္လာသူကို
ဂ႐ုဏာေရွ႕ထား
ေက်းဇူးစကား ဆိုႏိုင္ခဲ့ရင္
ငါ့သား ... မင္း လူလားေျမာက္ၿပီ။
တေလာကလံုး အေမွာင္ဖံုးတဲ့အခါ
သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္
သီဆိုပူေဇာ္ရင္း
အလင္းသစ္နဲ႔ နံနက္ခင္းကို
မင္း ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ခဲ့ရင္
ငါ့သား ... မင္း လူလားေျမာက္ၿပီ။
ဗလငါးတန္ အင္အားထူးထက္
မင္းရဲ႕ ခႏၱီအင္အား ပိုႀကီးမားေၾကာင္း
ျပသႏိုင္ခဲ့ရင္
ငါ့သား ... မင္း လူလားေျမာက္ၿပီ။
အဆိပ္ျမားတန္းလန္းနဲ႔ ပ်ံသန္းခဲ့ရတဲ့
အဖိုးတို႔ အေဖတို႔ကို ဂါရဝျပဳရင္း
အဆိပ္ျမားေတြေပၚက ပ်ံသန္းႏိုင္ခဲ့ရင္
ငါ့သား ... မင္း လူလားေျမာက္ၿပီ။
စြန္႔ပစ္အမႈိက္စေတြနဲ႔
သဘာဝအလွကို
ေရးဆြဲႏိုင္ခဲ့ရင္
ငါ့သား ... မင္း လူလားေျမာက္ၿပီ။
အၾကပ္အတည္း ဆိုတာ
အခြင့္အလန္းသစ္ရဲ႕ လမ္းစဆိုတာ
မင္း သိလာတဲ့အခါ
ငါ့သား ... မင္း လူလားေျမာက္ၿပီ။
သားႀကီးေမာင္ေဇယ်
တိုက္ ၁ အင္းစိန္ေတာရ
၂၀၁၀
ေကာင္းကင္ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။
သ႐ုပ္ေဖာ္ ေကာက္ေၾကာင္းပန္းခ်ီ - မင္းေက်ာ္ခိုင္
No comments:
Post a Comment