ေဟာဒီ ဘဒၵကမၻာႀကီး၌
ဘယ္သူဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား
ဉာဏ္အရာမွာ ရင့္က်က္ခဲ့ပါသလဲ။
ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ
ငါတို႔သတၱေလာကႀကီးလည္း
တေန႔တျခား နည္းပညာေပါင္းစံုနဲ႔
ယိုယြင္းလာရတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ လူတို႔က
မ်ဳိး႐ုိးဗီဇ ဖြဲ႔စည္းမႈအသစ္ေတြသုံးၿပီး
ဖက္စပ္သတၱဝါတခ်ဳိ႕ကို
မ်ဳိးပြားထုတ္လုပ္လိုက္ၾကေလရဲ႕။
ဆိုၾကပါစို႔ ...
ၾကက္နဲ႔ဆင္ကို ေပါင္းေတာ့
ၾကက္ဆင္၊
ျမင္းနဲ႔က်ားကို ေပါင္းေတာ့
ျမင္းက်ား၊
ငွက္နဲ႔ျခေသၤ့ကို ေပါင္းေတာ့
ငွက္ျခေသၤ့၊
ငန္းနဲ႔ေႁမြကို ေပါင္းေတာ့
ငန္းေႁမြ၊
ၾကံ့နဲ႔ဖြတ္ကို ေပါင္းေတာ့
ၾကံ့ဖြတ္ ... တဲ့။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
အားလုံးဟာ တိရစာၦန္စာရင္းဝင္ေတြပဲ။
အပၸာယ္ေလးဘံုမွာလည္း
ငရဲ၊ ၿဗိတၱာ၊ အသူရကယ္ ... ဒို႔နဲ႔တတန္းထဲ
ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့တယ္။
“အဟက္ ...”
အဲသလို ရယ္မိတာမ်ားအျပင္ ...
အခု ဆိုႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုး၊
ေခါင္းကိုက္၊ ဗိုက္နာ ... စတဲ့
ေခတ္ေပၚအမူအရာမ်ားမွာ
ေအာက္တန္းက်မႈေတြက
အလွ်ံအပယ္ျဖစ္လာတယ္။
သမိုင္းတေလွ်ာက္လံုး
ဓမၼနဲ႔ အဓမၼဟာတိုက္ပြဲေတြခ်ည္းပဲ။
ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ
အက်အဆံုး မ်ားတယ္။
ကုန္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြ
မနည္းေတာ့ဘူး။
လူ႔အျဖစ္ဆိုတာလည္း
အမွားယြင္းဆံုး စည္းစိမ္တမ်ဳိးပဲ မဟုတ္လား။
ဒီလိုနဲ႔ငါတို႔က
တိရစာၦန္ေတြအေပၚ ေမတၱာထားဖို႔
ကိုယ့္အတတ္မွာ ကိုယ္စူးမိခဲ့ၾကပါၿပီ။ ။
တိတ်ဆိတ်သော သာယာမှု ရှိရာဆီ ခဏ...
3 months ago
No comments:
Post a Comment