"မနက္ပိုင္းက်ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေျပးလႊားၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ေတြ က်ေနာ့္ဖိနပ္ပါ ပါေသးတယ္၊ ျမမာလာ အဲဒါမ်ဳိးေတြကိုေပါ့။ အားလံုးကို က်ေနာ္တို႔ စုၿပီးေတာ့မွ အုတ္ဂူထဲမွာ ထည့္တယ္။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ကို ပစ္ထားတဲ့ မ်က္ရည္ယို ဗံုးအခြံတို႔ ဝင္ဘယ္လ္တန္ ၁၂ လုံးဗုိ႔ က်ည္အခြံတို႔ကို ေကာက္ၿပီး အုတ္ဂူအေပၚမွာ တင္ထားၾကတယ္"
အဲဒီေန႔ ၁၃ ရက္ေန႔ ညပိုင္းနဲ႔ ေနာက္ရက္ ၁၄ ရက္ေန႔ေတြက အေျခအေနေတြကိုလည္း ကိုေက်ာ္ထင္က အခုလို ေျပာျပထားပါေသးတယ္။
“ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ၾကယ္ပံုေလးတပံုက ရွိၿပီးသားဗ်။ အဲဒီအေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔ ၾကယ္ပံု အုတ္ဂူေလးတခု က်ေနာ္တို႔ လုပ္လိုက္ၾကတယ္။ လုပ္လိုက္ၾကေတာ့ က်ေနာ္တို႔မွာ ဘာတခု က်န္ခဲ့သလဲဆိုေတာ့ ကိုဖုန္းေမာ္ရဲ႕ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ေပါ့ဗ်ာ။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကိုဖုန္းေမာ္ရဲ႕ ဒီ ကယ္မီကယ္ တံဆိပ္ပါတဲ့ ႒ာနတံဆိပ္ပါတဲ့ အကႌ်ေလး ဝတ္ထားတယ္ဗ်။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဲဒီအကႌ်ေလးမွာ ေသြးေတြစြန္းသြားတာကိုး။ အဲဒီ ကိုဖုန္းေမာ္ရဲ႕ ဒီ ကယ္မီကယ္႒ာန တံဆိပ္ပါ တီရွပ္ေလးကို က်ေနာ္တို႔ ယူခင္းလိုက္ႏုိင္တယ္။ အဲဒီဟာကို အုတ္ဂူေလးထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ထည့္ထားႏုိင္တာေပါ့ဗ်ာ။
မနက္ပိုင္းက်ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေျပးလႊားၿပီး က်န္ခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ေတြ က်ေနာ့္ဖိနပ္ပါ ပါေသးတယ္၊ ျမမာလာ အဲဒါမ်ဳိးေတြကိုေပါ့။ အားလံုးကို က်ေနာ္တို႔ စုၿပီးေတာ့မွ အုတ္ဂူထဲမွာ ထည့္တယ္။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ကို ပစ္ထားတဲ့ မ်က္ရည္ယို ဗံုးအခြံတို႔ ဝင္ဘယ္လ္တန္ ၁၂ လုံးဗုိ႔ က်ည္အခြံတို႔ကို ေကာက္ၿပီး အုတ္ဂူအေပၚမွာ တင္ထားၾကတယ္။
အဲဒီညအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ပန္းေခြေတြ လုပ္တယ္။ အဲဒီေန႔ ၁၄ ရက္ မနက္အေစာႀကီးအခ်ိန္ ၅ နာရီ ေလာက္ရွိၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ သစၥာဆိုၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ အုတ္ဂူအေရွ႕မွာပဲ။ ၁၄ ရက္ မနက္မွာ က်ေနာ္တို႔ ပန္းေခြေတြ ကိုင္ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပၾကတာေပါ့”
စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြက အဲဒီလို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပတဲ့အခ်ိန္မွာ လံုထိန္းနဲ႔ စစ္တပ္ေတြက ေက်ာင္းဝင္းကို အျပင္ကေန ပိတ္ဆို႔ဝန္းရံထားတယ္လို႔ ကိုေက်ာ္ထင္က ေျပာပါတယ္။ ကိုဖုန္းေမာ္ က်ဆံုးခဲ့သလို လံုထိန္းနဲ႔ စစ္တပ္ေတြက အဲဒီလို စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဝင္းကို ဝန္းရံပိတ္ဆို႔ထားတယ္ ဆိုတဲ့သတင္းဟာ အျခားတကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ေတြ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြကိုလည္း ျပန္႔ႏွံ႔သြားခဲ့ပါတယ္။
“သမိုင္းဝင္းထဲမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက စာရြက္ေတြ ျဖန္႔တယ္။ ကိုဖုန္းေမာ္ က်ဆံုးတ့ဲေန႔က ပါဝင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက အျဖစ္အပ်က္ေတြေရးၿပီးေတာ့ စာရြက္ေတြ ျဖန္႔တာရွိတယ္။ အဲဒီကေနတဆင့္ က်ေနာ္တို႔က RC (2) ေခၚတာေပါ့ RC(2) က ေက်ာင္းသားေတြကို ရွင္းျပတယ္။
သမိုင္းဝင္းမွာရွိတဲ့ ဇီဝက တို႔၊ အင္းေလး တို႔၊ ဒူးဝါး တို႔၊ စဥ့္ကူ အစရွိတဲ့ အေဆာင္ေတြက ေက်ာင္းသားေတြ စုစည္းၿပီး က်ေနာ္တို႔ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ထဲမွာ အဝိုင္းခံရတဲ့ ကာလေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ကေနၿပီးေတာ့ အင္အားျဖည့္ၿပီး ခ်ီတက္ၾကတာေတြ ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ဆံုး ေရွ႕ဆက္ၿပီး ခ်ီတက္လို႔မရႏုိင္ေအာင္ လံုထိန္းရယ္ စစ္တပ္ရယ္ မီးသတ္ရယ္ အဝိုင္းခံထားရတယ္။
အဓိက ကေတာ့ ျပင္ပက အေဆာင္ေတြကလာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ရန္ကုန္စက္မႈ တကၠသိုလ္ထဲမွာ ဆႏၵျပေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ပူးေပါင္းသြားမွာကို စိုးတဲ့အတြက္ ရန္ကုန္စက္မႈ တကၠသိုလ္ကိုလည္း ဝိုင္းထားတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ခ်ီတက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကိုလည္း လပ္(က)စ္ ေရခဲမုန္႔ အေရွ႕မွာပဲ ပိတ္ဆို႔ၿပီးဝိုင္းထားတယ္”
မတ္လ ၁၄ ရက္၊ ၁၅ ရက္ေန႔ေတြက သမိုင္းဝင္းအေဆာင္ေန ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုသံဒုတ္ ေျပာျပခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ပင္မက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကေရာ ဘယ္လိုလႈပ္ရွားမႈေတြ ရွိခဲ့ပါသလဲ။
“ဒီ ေက်ာင္းတတ္တဲ့ေန႔ ၁၄ ရက္ေန႔က်ေတာ့ ေက်ာင္းဝင္းအေနအထားက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပြစိပြစိ စ ျဖစ္လာၿပီေပါ့ဗ်။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အုပ္စုကက်ေတာ့ ေငြစကၠဴကိစၥ ဘာညာ အဲဒီကတည္းက ေတာက္ေလွ်ာက္က စၿပီးလႈပ္ရွား မႈေတြ လုပ္ေနၾကတဲ့သူေတြျဖစ္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘာလုပ္သလဲဆိုေတာ့ စာေတြေရးတယ္။
ေရးၿပီးေတာ့ RC အေရွ႕က နံရံေတြမွာ က်ေနာ္တို႔ လိုက္ကပ္တယ္။ အဓိက က အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသား အားလံုးရဲ႕ ပစ္ကြင္းက RC ပဲဗ်။ မိန္း ထဲမွာကေတာ့။ အဲဒီတုန္းက RC ကဲန္တင္း(န္)ရွိေနေသးတာကိုး။
အဲဒီလို လိုက္ကပ္ေပမယ့္ ဆရာေတြက လာခြာတာပဲ။ ေနာက္ ၁၅ ရက္ေန႔ ဆက္တိုက္ ဆက္ကပ္တယ္”
ဒါကေတာ့ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ပင္မေက်ာင္းသားေတြရဲ႕လႈပ္ရွားမႈ အေၾကာင္းကို ရွစ္ေလးလံုး ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္ၿပီး အခုအခါမွာ ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္ကိုေရာက္ရွိေနတဲ့ ကိုသက္ထြန္း ေျပာျပခဲ့တာပါ။
မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းမွာေတာ့ ရန္ကုန္စက္မႈ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဝင္းထဲကို မဆလ လံုျခံဳေရးတပ္ဖဲြ႔ေတြက အၾကမ္းဖက္ ဝင္ေရာက္စီးနင္းပါေတာ့တယ္။
“ႏွစ္နာရီခြဲ သံုးနာရီေလာက္မွာ ဝင္စီးတာပဲ။ အဲဒီမွာ အုတ္ဂူေတြလည္း ျပန္ဖ်က္လိုက္တယ္။ အားလံုး ၆၉ ေယာက္ ဖမ္းသြားတာေပါ့”
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။
No comments:
Post a Comment